Zuidereiland; Noordwestenen Arthurs Pass

Na een bootreis van 3,5 uur zijn we op het Zuidereiland aangekomen.
We zijn na een nachtje in Picton over de Queen Charlotte road gegaan die langs allemaal baaitjes van de Marlborough sound loopt, een bergachtige weg met mooie uitzichten. Ivo zou hier graag willen zeilen.
We hebben op een gratis camping naast een rivier gestaan en zijn nog een fietstochtje gaan maken.
’s Avonds ging het ontzettend hard waaien en regenen, de bus schudde af en toe heen en weer.
De volgende dag was het weer opgeknapt en we zijn naar Nelson gereden We hebben in die buurt 3 nachten op een naturisten camping gestaan. We waren er nog maar net toen Hans, een andere Nederlander kwam en de volgende dag kwamen Ben en Marjan, op de fiets aan. We waren dus een paar dagen met een clubje Nederlanders. Er was ook een golfbaan tussen de bomen met 9 holes. Met Hans hebben we Fokke en Sukke golf gedaan, de graspollen vlogen af en toe de lucht in.
Ook hebben we er door de heuvels gefietst en een doorwaadbare rivier overgestoken.
Omdat we met onze vrienden Yolande en Leo afgesproken hadden Kerst te vieren bij camping Gentle Annie moesten we verder richting Westport. Daar boodschappen gedaan en richting Mokihinui gereden. We waren al een kwartier onderweg toen Ivo bedacht dat we hadden moeten tanken, het volgende tankstation was pas 100 km verderop. Weer terug naar Westport.
Gentel Annie is een leuke camping, het ligt bij de zee en een rivier en er is vee l ruimte. Toen we bij Gentle Annie aankwamen stond Leo ons al op te wachten en konden we naast hun staan.
De volgende dag een wandelingetje gemaakt met Leo en Yolande en later met Ivo naar een plek gefietst waar ooit een trein van en naar kolenmijnen reed. Het spoor is er niet meer, maar we konden er wel fietsen, je moest zelfs door een tunnel. De brug verderop was niet meer toegankelijk omdat deze in te slechte staat was, maar Ivo vond dat het wel meeviel en we zijn de brug over gelopen en weer terug. Er is een pizza oven bij Gentle Annie en Leo had de oven opgestookt. De eerst pizza was helemaal verbrand, en het koste even om de perfecte pizza te bakken, maar dat lukte Ivo uiteindelijk. Wij zaten voor de pizza oven, en het bleek dat iedereen had bedacht dat kerstavond de beste dag was om een pizza te bakken, dus er ontstond een hele rij wachtende pizzabakkers. Iedereen gaf elkaar adviezen, het was een heel schouwspel.
Op eerste kerstdag leek het mooi weer te worden, de perfecte dag om Road Rebel op de bus zetten en Ivo kon wat roestplekken bijwerken, tenslotte moet de bus weer verkocht worden. Aan beide kanten van de bus staat nu Road Rebel met rode verf, en aan de voorkant een grote en aan de achterkant een kleine zoen. Omdat de douches een beetje druk waren zijn we met Leo in de rivier gaan zwemmen, dat was koud, maar heerlijk . Ik heb de kerstballen tevoorschijn gehaald en we hebben een simpel maar lekker kerstmaal gemaakt.
Op 2e kerstdag hebben we na de koffie afscheid genomen van Leo en Yolande maar we kwamen ze onder Westport in de de buurt van de vuurtoren al weer tegen. Wij hebben daarna een wandeling naar een pelsrobben kolonie gemaakt. Je kan ze van bovenaf over rotsen zien hoppen, vooral de kleintjes waren grappig. Ivo had in Nelson wandelstokken gekocht en hiermee kan hij toch een aardig wandelingetje maken zonder rugpijn. We gingen na een camping in de buurt. We waren vroeg maar tot onze verbazing stonden Leo en Yolande er al, en even later kwamen ook de Duitse buren van de vorige camping.
We hebben in Nieuw Zeeland al veel last gehad van steekbeesten, vooral van zandvliegen. Ivo had een keer 30 beten op zijn onderbeen en de voet werd helemaal dik. Bij de camping waar we waren zaten veel zandvliegen. Onze Duitse buren zijn een vuur gaan stoken in een oud stuk kachel dat er nog lag, om zo de zandvliegen te verjagen. De jongeman die bij de camping werkte kwam erbij zitten en het werd een gezellige avond. Verder lopen er de laatste tijd Weka’s rond op de campings, het zijn grappige vogels, die op zoek zijn naar eten.
De volgende dag weer afscheid van Leo en Yolande genomen en toen nog een stuk de kust afgezakt. We hebben eerst een wandeling gemaakt naar een strandje met rotsen en een waterval, en daarna zijn we door de Pancake Rocks gelopen. Daar kwamen we Leo en Yolande weer tegen, maar dat was echt de laatste keer, want zij gingen de andere kant op. Wij zijn naar een camping met keuken gegaan, zodat we binnen konden koken, want het regende. De volgende dag was het wisselend bewolkt en we zijn naar Hokitika gegaan waar veel sierraden van jade worden gemaakt. Ivo heeft een hangertje voor me gekocht. We zijn terug gegaan naar de weg die over de Arthur Pass gaat, de 73. Ook op de free camping hier weer last van zandvliegen en we zijn na het eten maar in de auto op de voorstoelen gaan lezen. We zijn te lui om ons bed iedere keer op te ruimen om er een zitje van te maken.
We zijn Athur's Pass over gegaan, het is een heel bijzonder en prachtig met overal bergen, af en toe een waterval en mooie rivieren. We hebben nog even in een ijskoude rivier gedipt en hebben op de Arthur's Pass een wandeling gemaakt. Daarna naar een camping bij een ongelofelijk prachtig meer, tussen de bergen, Lake Pearson. We waren de volgende ochtend vroeg op en zijn bij een plek gestopt met een mooie vallei met rivier en overal grote stenen, er loopt ook water helemaal door een grot. Verderop lag Castle Hill waar gigantische stenen liggen en staan. Leuk om doorheen te lopen, het werd er wel druk, het is natuurlijk vakantietijd. Het was mooi weer, maar we zagen wat wolken door de bergen komen. Toen we daar doorheen reden bleek het aan die kant van de bergen mistig en bewolkt te zijn. We zijn naar de naturistencamping in de buurt van Geraldine gereden. Deze campings zijn altijd schoon met keuken en zwembad. Omdat het vakantietijd is waren er veel mensen, naturisten zijn hier vooral bejaarden. We zijn er gebleven om oud en nieuw te vieren, het bleek traditie te zijn om na middernacht een duik in het zwembad te nemen, dus dat hebben wij ook gedaan. Toch weer heel anders dan de Nieuwjaarsduik in ons dorp, hier was het water 22 graden.
Op Nieuwjaarsdag zijn we richting Timaru aan de oostkust gereden en verder de kust langs afgezakt. De lucht zag er heel raar grijs uit, terwijl warm zonnig weer voorspelt was. Het blijkt dat de rook van de bosbranden in Australië hier overheen trekt en dat veroorzaakt de rare grijze lucht. Toen we op de camping aankwamen in de buurt van Oamaru konden we de rook ruiken.
Nu maar hopen dat de wind van richting verandert, zodat we weer mooi weer krijgen.