Hoezo broeikaseffect - Reisverslag uit Marsh Harbour, Bahama's van Ivo en Fenneke - WaarBenJij.nu Hoezo broeikaseffect - Reisverslag uit Marsh Harbour, Bahama's van Ivo en Fenneke - WaarBenJij.nu

Hoezo broeikaseffect

Door: Fenneke

Blijf op de hoogte en volg Ivo en Fenneke

16 Januari 2010 | Bahama's, Marsh Harbour

Niet alleen houdt de winter Nederland in z’n greep, maar ook in Florida was het extreem koud, temperaturen tot bij het vriespunt, het is er in 10 jaar niet meer zo koud geweest. En in de Bahama s waar we nu zijn is het ook “winter”. Een vrouw vertelde ons dat ze had gehoord dat er vissen doodgaan omdat het water maar 18 graden Celcius is, wat koud is voor sommige tropische vissen.

We vlogen op oudejaarsdag vanuit een winters Nederland naar, zo wij dachten, een zonnig en warm Florida. Onze vlucht ging voorspoedig, maar het taxibusje dat Ivo op het vliegveld in Miami had geregeld om in Fort Lauderdale te komen, deed er wel lang over. Er zaten zo’n 5 mensen in die allemaal bij hun huis afgezet werden voordat wij aan de beurt waren. De taxichauffeur wist ons adres niet te vinden en had ook geen Tomtom. Pas na 2 uur en net na 12 uur ’s nachts op Nieuwjaarsdag kwamen we bij de het huis aan waar onze Rebel lag. We zijn doodmoe na een reis van 22 uur, zo snel mogelijk naar bed gegaan.

Ivo wilde 2 nieuwe accu’s kopen en installeren voordat we weg gingen en de voorraden eten moesten weer aangevuld worden voor vertrek.
Gelukkig waren de buren die aan de andere kant van het water wonen, Tom en Joice, zo aardig ons mee te nemen in hun auto om de accu’s te kopen. Ze vinden het erg leuk wat we doen, want ze hebben zelf ook gezeild.
De volgende avond werden we uitgenodigd om bij ze te komen eten. Hun dochter met aanhang logeerde bij ze. Buiten werden we ontvangen door lichtgevende kerstbomen en reeën die met hun kop kunnen knikken. Binnen stonden overal in de kamer kerstspullen, we hadden nog nooit zoveel kerstspullen bij elkaar gezien. Bovendien kregen we ook nog te eten van het kerstservies. Het was een gezellige avond, vooral omdat de cocktail die we voor het eten kregen na verloop van tijd z’n werk ging doen. Aan het eind van de avond fietsen we vrolijk weer naar de boot terug.

De zeilboot die aan dezelfde steiger als ons lag was inmiddels van eigenaar veranderd en nu in handen van een jongen uit Alaska. Hij was met een vriend druk bezig de boot vaar klaar te krijgen en ze sliepen net als wij ’s nachts op de boot. De buurman naast ons, Steve, had zich een beetje over hun ontfermt. Na een paar dagen zijn de jongens met de zeilboot vertrokken. Van Steve mochten we een douche bij hem komen nemen, daar waren we inmiddels wel aan toe.

Het was na die eerst paar dagen echt koud geworden, ’s ochtends vroeg was het 10 graden in de boot en in de loop van de dag werd het 16 à 18 graden. Ivo vond het wel lekker met de klussen die hij moest doen, maar alle Floridianen zaten te klagen.
Na een weekje werken waren we klaar voor vertrek, en we hadden geluk dat de noorden wind toen net ging draaien naar het oosten en zuiden.
We hebben de avond voor vertrek met de buren een afscheidsdrankje bij ons aan boord gedronken en zijn de volgende middag vertrokken.

We hadden er zin in en het was fijn om weer te kunnen zeilen. We hebben de laatste noordoosten wind benut om nog een stukje naar het zuiden te zeilen en bij het vallen van de avond in de buurt van Miami zijn we de Golfstroom over gaan steken. Omdat deze meestal zo’n 3 knopen naar het noorden stroomt kom je altijd noordelijker uit.
De golfstroom leek deze keer niet zo sterk, misschien omdat het water niet zo warm is, dus het viel nog mee hoe hard we noordwaarts spoelden.
De volgende ochtend kwamen we bij West End in Grand Bahama aan, dit is de noordwest hoek van de Bahamas. We hebben er ingeklaard en zijn daarna de Little Bahama bank opgevaren.

De Bahama's is een erg groot gebied wat minstens uit 700 eilanden bestaat.
In dit gedeelte bij Grand Bahama en de Abacos zijn we nog niet eerder geweest, dus het is leuk dat we nog steeds op nieuwe plekken komen.
Het water zag er weer prachtig lichtblauw uit en de zon scheen. Het was een heerlijke dag. Op deze Little Bahama bank hebben we ’s middags op 3,5 meter diepte het anker even uitgegooid om te gaan zwemmen. Het water zag er zo mooi blauw en warm uit, maar helaas voelde het erg koud aan, het leek New Foundland wel.

De wind zou weer naar het noordwesten draaien en we zijn achter een klein eiland voor anker gegaan. De volgende dag weer verder over de bank naar Great Sale Cay, een eiland met een mooie beschutte baai. Het motregende een beetje en het waaide al stevig uit het noordwesten. De wind nam steeds meer toe en ook de volgende dag waaide het hard dus we zijn een dag voor anker blijven liggen.

Daarna zijn we elke dag een stukje verder gezeild en bij een eiland voor anker gegaan. Powell Cay is een prachtig eiland met een mooi zandstrand. Er was een drijvende kraan vlak voor het strand gezonken, bijna het hele ding steekt boven het water uit. Gelukkig was het zwemwater hier iets warmer, 19 graden.
Na al die dagen aan boord was het leuk een strandwandeling te maken. We zagen allerlei interessante dingen op het strand zoals afdrukken van grote vogelpoten (van welke vogel?), aangespoelde dode koffervissen, omgevallen bomen met prachtige wortels, vogeltjes die helemaal niet bang zijn, en een dode boom vol met spullen die aan het strand gevonden zijn.
We zagen een eindje verderop een klein bootje bij de kant en zijn er naartoe gegaan. De man van het bootje had met een net vissen gevangen en we zagen haaienvinnen boven het water uitsteken. Het waren hamerhaaitjes die de man weer uit het net gooide. Verder zaten er veel jacks in, een soort makrelen.
We zijn ’s middag naar het dorp New Plymouth op Green Turtle Cay gezeild, In het dorp zijn een paar winkeltjes. Het dorp ziet er leuk uit met gekleurde huisjes en midden in het dorp zelf een smalle straten. Net als in andere Bahamas wordt er veel gebruik gemaakt van de golfkar als vervoermiddel.

Verder naar Great Guana Cay, waar we bij een palmenstrand voor anker lagen. We zijn nu in Marsh Harbour op de Abacos, een baai met een wat groter dorp. Hier liggen veel andere boten. We hebben al kennis gemaakt met een Zwiters stel waarvan de vrouw 7 jaar in Nederland heeft gewoond en dus Nederlands spreekt. Ze komen vanmiddag bij ons een drankje drinken.

Voor iedereen die wel eens op Google earth kijkt, moet beslist eens kijken naar de Bahama's, want dan kan je de prachtige lichtblauwe ondiepe banken zien.
Onze positie is 26.32. 47 N, 077.03.20 W

  • 16 Januari 2010 - 21:44

    Hein Rijkenebrg:

    Groet, Hein

  • 17 Januari 2010 - 09:06

    Jolande:

    Hoi Fen en Ivo,
    Ik heb je prachtige verslag gelezen van jullie eerste twee weken op de Bahamas. Klinkt allemaal erg goed. Wat een grote vogelpootafdruk het lijkt wel de vogelpootafdruk uit het boek van Annie M.G.Smidt. Ik weet alleen de naam niet meer. Hier in Amsterdam gaat het z'n gangetje, ietsje minder koud maar wel nog natte sneeuw.
    Nog de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar.
    groetjes en liefs van Jolande

  • 17 Januari 2010 - 22:06

    Petra:

    Hoi Fenneke en Ivo,

    Wat goed om te weten dat jullie je bootje weer bereikt hebben. Het was erg gezellig bij jullie in Grote Keeten. Na de 'live' ontmoeting, moeten we het nu weer doen met de site. En ik ben vol medeleven dat het water een beetje te koud is op de Bahama's! Maak van thuisblijvers geen spoorzoekers en laat het ons onmiddellijk weten als je erachter bent wat voor vreemde vogel het was!


  • 01 Februari 2010 - 22:56

    Ruth En Anton:

    Hoi Fenneke en Ivo

    Wij genieten van een zonvakantie op de Dominicanse Republic.
    Prachtig, hoge bergen en erg groen.
    Wij vertrekken zondag aanstande naar Nederland.
    Brrrrr koud daar maar ook lekker,
    Gr. Ruth

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Ivo en Fenneke

Met onze zeilboot Rebel zijn we van juni 2006 vertrokken. Eerst naar het zuiden in Europa en Noord Afrika. Daarna overgestoken naar de Carieb en naast de Carieb hebben we aan de Oostkust van de VS en Canada allerlei mooie plekken bezocht. In 2011 zijn we vanaf St Maarten via de Azoren, Ierland en Engeland weer terug gezeild naar Nederalnd. Vanaf november 2019 zijn we 3,5 maand door Nieuw Zeeland getrokken met een tot camper verbouwde Toyota Hiace bus. We hadden de bus gekocht en zijn er mee door het Noorder- en Zuidereiland van Nieuw Zeeland getrokken. We hebben een prachtige reis gehad. Toen we terug wilden reizen naar Nederland was Covid-19 uitgebroken en konden we nog net op tijd thuis komen.

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 2048
Totaal aantal bezoekers 431517

Voorgaande reizen:

26 November 2019 - 20 Maart 2020

Reis door Nieuw Zeeland

27 Juni 2006 - 30 September 2011

Zeilreis 2006/2011

Landen bezocht: