Aan de slag

We genieten erg van ons huis hier in Lockport. Het is heerlijk om vanaf de bank naar de baai en de eilanden te kijken en vogels en hazen in onze tuin te zien.
We zijn op een mooie dag nog een keer naar de 2 eilanden geroeid, deze keer met camera. Dit kan alleen als het water vrij hoog is, want bij laag water verandert het water tussen ons en het eiland hier tegenover in modder met gras.
De omgeving is ook prachtig met overal baaitjes en huizen met uitzicht op het water. Er zijn veel huizen te koop, al of niet al een tijdje verlaten.
De vader van Kevin (de beheerder van ons huis) heeft al een hele tijd ongeveer 1,5 hectare grond aan de waterkant te koop hier in de buurt, maar kan er niet vanaf komen. Hij wil het voor 20.000 Canadese dollar (ongeveer € 14.000) aan ons verkopen. Er mag op gebouwd worden en er loopt al elektriciteit naar het perceel. Mocht er nog iemand van jullie geïnteresseerd zijn laat het dan even weten en kom eens kijken. Hij gaat het stukje grond binnenkort aan ons laten zien.

We waren nog maar een paar dagen hier en merkten dat men nieuwsgierig is wie hier nu woont.
Er kwam al een paar keer een auto de oprijlaan oprijden die daarna weer weg reed en onze buurman Mervyn kwam kennis met ons maken en nodigde ons uit rond theetijd.
Dit bleek om 7 uur half 8 ’s avonds te zijn. Mervyn’s ouders, Mervyn en Tish zijn eigenlijk onze buren en Mervyn woont met zijn vrouw in Halifax, maar willen ook hier gaan wonen als hun huis verkocht is. We hadden op het familie kerkhofje aan onze weg de grafsteen van Mervyn en Tish al gezien en vonden het vreemd en grappig dat je graf met steen al klaar ligt voordat je dood bent. Maar zij vinden het vreemd en grappig dat men in Nederland graven ruimt. Het was leuk om zo allerlei informatie uit te wisselen met onze buren.

Natuurlijk zijn we hier niet alleen voor leuke uitstapjes, er is werk te doen, dus aan de slag! We hebben gelukkig veel mooi droog weer gehad voor buitenklussen. Nova Scotia ligt op de hoogte van Zuid Frankrijk, maar doordat hier geen warme golfstroom is, blijft het langer fris. Het is opvallend dat het de ene dag hier zonnig en warm is, zodat ik het in een t-shirt nog warm heb en de volgende dag zonnig met een koude wind en dan kan ik het met 2 truien aan nog koud hebben.
De paar dagen dat het heeft geregend hebben we natuurlijk goed benut door bij huis te klussen.
De volgende klussen hebben we bij huis gedaan en zijn (bijna) klaar:
Schuren en lakken van onze kuipbankjes
Buitenboordmotor een opknapbeurt geven
Ankerlier doorsmeren (heeft Ivo van boord gehaald)
Nieuwe lagers in de windmolen zetten
Moltonlaken maken voor ons boot bed

Ivo is als eerste begonnen met het vernieuwen van onze windmolenpaal met antibibber rubbers. Gelukkig kunnen we hier van allerlei mensen spullen lenen en is er op de werf een fantastische werkplaats met machines die Ivo gebruiken mag. Ivo mag er alleen niet zelf lassen, maar er werkt een 69 jarige man voor de werf die al z’n hele leven last en niets liever lijkt te doen. Het duurt niet lang meer en dan kan de windmolen worden uitgetest op onze vernieuwde paal.
Het onderwaterschip (de buitenkant van de boot die in het water ligt) moet een nieuwe laag verf (antifouling) krijgen, maar eerst moet alle loszittende verf eraf. Er bleken deze keer behoorlijk wat plekken die tot het kale staal schoon geschraapt moesten worden. Ik ben dagenlang een paar uur aan het schrapen geweest met een verfschraper en de laatste dagen zijn we samen bezig geweest. Ivo zag er na een dag schrapen aan onze groene antifouling uit als de hulk.
De kale plekken moeten eerst behandeld worden met een 2 componenten primer, een soort grondverf voor staal.
De leverancier van de primer rade ons aan bij een grotere werf (naast die van ons) te gaan vragen. Daar kreeg Ivo van Dwayn gratis z’n blikje en potje gevuld met de 2 componenten, want de werf heeft de primer in 20 liter verpakking, dat is iets teveel voor ons. Om ze te bedanken hebben we een taart voor Dwayn en zijn collega’s gekocht.
Er zit inmiddels een laag primer op alle kale plekken.

Robert en Ellen hebben ook hun boot, de Ellen Rose bij onze werf staan en Robert is begonnen met klussen op zijn boot. Af en toe wisselen we even de voortgang uit en we hebben al eens bij hun en zij bij ons gegeten.

Er zijn nog meer klussen te doen, maar ik hoop dat ik de volgende keer kan schrijven dat de Rebel weer in het water ligt.