Hier zijn we weer!

Ja, we zijn weer terug in Nova Scotia, Canada.
De winter in Nederland is omgevlogen, en het wordt tijd onze zeilreis met de Rebel weer te vervolgen.

Op 6 april zijn we naar Halifax de hoofdstad van Nova Scotia gevlogen. We zagen nog hopen sneeuw langs de startbaan liggen. Het heeft hier 1,5 week geleden nog flink gesneeuwd. We zijn meteen onze huurauto gaan halen, een rode Ford Focus.
Hiermee zijn we naar het huis in Lockport gereden, waar we een tijdje zullen wonen. (zie stukje Op het droge). Leuk hoor om zo je “eigen” huis in Nova Scotia te hebben. De centrale verwarming doet het niet, maar we stoken de houtkachel en hebben het niet koud. Er ligt genoeg hout in de garage. Tijdens onze afwezigheid hebben er wat muizen huis gehouden. Ze hebben aan een paar bloesjes en aan m’n zonnehoed geknaagd, die in het logeerhuis lagen. Voor de rest hebben ze gelukkig weinig schade aangericht.
Eén van de leuke dingen van dit huis vind ik dat je als je op de wc zit de tuin in kunt kijken terwijl de buren je niet kunnen zien, wie kan dat nou in Nederland. Elk huis zou dat moeten hebben.

We zijn de dag na aankomst meteen bij de boot gaan kijken. De Rebel heeft woeste winterstormen overleefd en staat nog steeds rechtop bij de werf waar we haar in oktober achter gelaten hebben.
Binnenin de boot is alles keurig droog gebleven, dat viel gelukkig mee.
We hebben meteen allerlei mensen weer terug gezien, zoals de mensen van de werf en Allan van de Sea Dog, een restaurant, waarbij we tegenover het restaurant vanuit de auto kunnen internetten (vanwege wifi, service voor de klanten van de Sea Dog). Ik had Allan beloofd in ruil voor het internetten een foto van de Sea Dog te plaatsen dus die staat er nu bij.
Alle elektronische apparaten van de boot hebben we achter gelaten bij Robert en Ellen, Amerikanen die in Shelburne wonen. We zijn maar meteen bij Robert langsgegaan om de spullen op te halen en werden enthousiast begroet.
Inmiddels is Kevin, de beheerder van het huis, langs geweest. Hij zorgt voor het onderhoud van het huis en de tuin. Ook nu liep hij weer in kort broek, ondanks dat het zo’n 6 graden was.

We hadden nog wel een beetje last van een jetlag, het is hier 5 uur vroeger dan in Nederland. Ivo was rond 4 uur ‘s nachts klaar wakker, en denkend aan alle klussen die hij aan de boot moet doen viel hij ook niet meer in slaap. Ik werd na verloop van tijd ook wakker van zijn gedraai.
Er moet weer flink geklust worden en van alles geregeld, op ons lijstje staat o.a; windmolen reviseren, buitenboordmotor een onderhoudsbeurt, roestplekken van het onderwaterschip schoonschrapen en bijwerken, onderwaterschip verven, schroefaslager en schroef installeren, de zeilen ophalen bij de zeilmaker in Lunenburg, etc. etc.
Het is hier nog wat kouder dan in Nederland dus we gaan pas in mei het water in. We vermaken ons de aankomende tijd in ieder geval prima.

Vandaag vieren we Ivo’s verjaardag. Het is een prachtige zonnige dag. We zijn vanmorgen met de kano van Kevin naar de 2 eilanden geroeid die bij dit grondgebied horen. ’t Is een groot eiland dat dichtbij ligt en een wat kleiner eiland een eindje verderop in de baai, erg leuk. We gaan straks bij de Sea Dog eten, die dan weer voor het eerst open is na de winterstop.