Vergane glorie - Reisverslag uit Cienfuegos, Cuba van Ivo en Fenneke - WaarBenJij.nu Vergane glorie - Reisverslag uit Cienfuegos, Cuba van Ivo en Fenneke - WaarBenJij.nu

Vergane glorie

Door: Fenneke

Blijf op de hoogte en volg Ivo en Fenneke

26 April 2008 | Cuba, Cienfuegos

We zijn in Cienfuegos, een vrij grote stad aan de zuidkust van Cuba.

Om bij los Jardines de la Reina te komen moesten we eerst vanuit Santiago de Cuba een nachtje doorzeilen, zodat we de volgende dag op een beschutte plek voor anker konden. Er zijn erg veel kleine mangrove eilanden in een groot gebied waarvan los Jardines de la Reina een onderdeel uitmaakt. We zijn van het ene naar het ander eiland gezeild in dagtochtjes. Soms zijn we onderweg nog ergens bij een rifje gestopt om te snorkelen. We lagen voor anker bij een halve maanvormig eilandje zoals de naam Media Luna ook zegt, toen er ’s ochtends een garnalenvisboot op ons af kwam. De boot stopte vlak voor ons. Er zaten 4 mannen op de boot en ze maakten een praatje en vroegen of we garnalen wilden. Ivo is er naartoe geroeid met een tasje en 4 blikjes cola voor de mannen. We kregen een hele tas vol plus 2 vissen, het waren ook nog eens flinke garnalen, meer dan genoeg voor 2 dagen. Later kwamen we bij eilandjes waar garnalenvissers zich verzamelden om hun vangst over te zetten op een ander schip. Hier hebben we zelf om een emmer met garnalen gevraagd, dat was geen probleem, deze keer hadden we bier als cadeau voor de mannen. Al deze boten zijn staatseigendom en ze mogen geen geld ontvangen voor de garnalen die ze ons geven. Het bleek dat deze garnalenboten bij scheepswerf Visser in Den Helder afgebouwd zijn, wat Ivo erg leuk vond. Ik heb m’n fantasie losgelaten op de garnalen en allerlei lekkere garnalengerechten gemaakt.

Het snorkelen bij de eilandjes viel tegen omdat het water niet erg helder was en we niet op plekken geweest zijn waar goeie riffen waren. Toch was er altijd nog wel weer wat bijzonders te zien, of er waren weer mooie schelpen onderwater te vinden.
Toen we in een riviertje tussen de mangroven gevaren waren met de rubberboot kwam Ivo op het idee om te gaan snorkelen. De luchtwortels van de mangroven hangen in het water en daartussen zitten allerlei vissen, vooral veel jonge vissen, maar tot onze verbazing ook grote. Ook groeien er sponzen en zakpijpen aan de takken. Het zag er geweldig uit.

Met Ivo’s verjaardag waren we ’s ochtends bij een klein eilandje met er rondom strand met veel schelpen. We zijn naar Cayo Chocolate gezeild erg toepasselijk omdat ik onderweg een chocoladetaart voor Ivo’s verjaardag heb gebakken.

Bij de Cayos de Ana Maria bleken op een klein eiland mensen te zijn. Ivo had net m’n haar geknipt, wel erg kort vind ik, toen er 2 mannen in een klein bootje naar ons toe kwamen. We zaten in een natuurpark en zij waren de parkwachters. We werden uitgenodigd om op het eiland waar ze zaten de leguanen te komen bekijken. We zijn ze ’s middags op gaan zoeken. Het bleek dat ze met 3 mannen in een grote hut woonden. Nadat we de leguanen hadden bekeken hebben we op hun balkon zitten kletsen, het waren leuke mannetjes. Ze zitten een week op het eiland en dan hebben ze weer een week vrij. We hadden cola en een stukje zeep (erg duur voor de Cubanen) voor ze meegenomen en kregen er een mango, aardappels en tomaten voor terug. Ze waren aan het vissen en we kregen een grote soort makreel van hun. We zijn ze later nog een koud biertje gaan brengen. Ze hadden wel zonnepanelen voor de verlichting, de tv en de radio, maar geen koelkast.

Bij een ander eiland lagen we overdag voor anker om te snorkelen. We zagen een hele leuke sepia in het wier. ’s Middags zag ik verderop een paar kreeften bij een koraal, waarvan één dikke. Ivo heeft deze met de speer gevangen. Het was een grote sterke en het viel niet mee om hem om te brengen. Ik vond het wel zielig, hij paste niet eens in onze grootste pan. Toen de kreeft net gekookt was kwam er een kreeftenvisboot langszij. Er was iets niet goed met de motor en ze hadden steeksleutel nummer 17 en 19 nodig. Steeksleutels zijn erg duur en die hadden ze dus niet in die maat. Ivo kreeg een sigaar van de kapitein en ik een ketting die gemaakt was door z’n vrouw. Nadat de klus geklaard was hebben we met de 4 mannen aan boord een biertje gedronken. Ze mogen nu 4 maanden niet op kreeft vissen, maar hadden nog wel 2 kreeften aan boord voor eigen gebruik. Ivo heeft ze een steeksleutel gegeven, omdat hij er meerdere heeft. We kregen van hun nog 2 visjes, ook al zeiden we dat we genoeg kreeft hadden. Ze gingen daarna weer terug naar het eiland waar ze werkten aan de kreeftenkorven.

Na 2 weken rondzeilen was het tijd om naar Casilda te gaan, of eigenlijk het Peninsula Ancon. Daar is een jachthaven en van daaruit kan je gemakkelijk naar Trinidad, een mooie koloniale stad. Toen we eenmaal aan de kant kwamen stapte de havenmeester meteen aan boord. Hij bleek meerder functies te hebben en was dan ook de enige die aan boord kwam, erg efficiënt, want we hadden weer verschillende personen verwacht. De enige ander boot met zeilers aan boord bleek een Franse. De Fransman Alain, kwam meteen met ons praten want hij hoorde dat we uit Santiago kwamen. Hij wilde er naartoe maar had gehoord dat dat niet kon. Hij lag al een tijdje in de jachthaven, met z’n 2 neefjes, omdat z’n startmotor stuk was en de nieuwe bestelde was al een tijdje onderweg.

Op zaterdag is er een goeie markt in Trinidad, waar we naartoe zijn geweest. Het was er druk en leuk om te zien wat er allemaal te koop is. De slager verkoopt vlees bij een kraam en de varkenskoppen liggen klaar, er stond een man met pennenstiftjes, wasknijpers van omgesmolten plastic, borstels, etc. verder verschillende kramen met één of meer soorten groente of fruit, sommigen verkopen hun groente vanuit een wagen. Er liep ook iemand rond die z’n geit probeerde te verkopen en er was iemand die allemaal gebruiksvoorwerpen van conservenblikjes verkocht zoals oliekannetjes, trechtertjes, maatbekers etc.

De volgende dag zijn we het centrum van Trinidad goed gaan bekijken, het ziet er schilderachtig uit met de oude huizen uit de koloniale tijd. Er wordt aan renovatie gedaan, alhoewel er nog heel wat op te knappen valt. Vergane glorie, net zoals alle oude auto’s en bussen die hier gebruikt worden, maar in onze ogen wel heel mooi. We hebben ook al verschillende oude Nederlandse streekbussen rond zien rijden.
Lidy, de dochter van Ivo is 7 jaar geleden met haar man Michel in Cuba geweest. In Trinidad hadden ze bij Jesus gelogeerd en het erg naar hun zin gehad. We gingen Jesus opzoeken en werden hartelijk door hem, zijn vrouw en de rest van de familie ontvangen. Ze vonden het erg leuk dat we op bezoek kwamen. Jesus, een werktuigbouwkundig ingeneur, vond het geweldig dat Ivo zelf z’n boot heeft gebouwd.
Na het bezoekje hebben we lekker gegeten in een thuisrestaurant en naar een erg leuke Cubaanse groep geluisterd.

De jachthaven ligt in een baai omzoomt met mangroven en elke avond als het windstil werd kwamen de kleine etterige “no see ums”, je jene in het Spaans, ons opzoeken. Ook al lagen we in de baai voor anker, we hadden het na 3 nachten wel gehad, we hebben uitgeklaard en zijn richting Cienfuegos gezeild.

Cienfuegos ligt in een hele grote beschutte baai en voordat we naar de jachthaven gingen hebben we eerst bij een baai voor de kust geankerd en toen ergens in de baai zelf. Daar bleek de havenmeester bij het inklaren moeite mee te hebben, je hoort meteen naar de jachthaven te komen dat is beter en veiliger. Z’n chef wilde onze boot nog komen doorzoeken, maar had andere dingen te doen en we hebben er verder niets meer van gehoord.

Ook Cienfuegos heeft een mooie centrum met veel gebouwen uit de 19de eeuw. Paard en wagen is een veel gebruikt vervoermiddel in Cienfuegos en we zijn de eerste dag met paard en wagen naar het centrum gegaan om ons visum te verlengen.. Daarna naar een restaurant waar Ivo een stuk schoenzool te eten kreeg, het moest rundvlees voorstellen. Met de fietstaxi terug, maar bij de jachthaven moesten we er snel uit want er stond politie op de hoek. De volgende dag nadat we naar het museum waren geweest namen we een paard en wagen om naar de bakker te gaan, maar deze werd aangehouden door de politie. De man bleek ons niet te mogen meenemen en hij kreeg een boete van een erg sacherijnige politieman. Niet iedereen mag toeristen vervoeren, maar de politie kon ons niet uitleggen hoe wij kunnen weten met wie we wel en niet mee mogen. We moesten maar een taxi nemen. We konden de paard en wagen man niet helpen helaas. Waarschijnlijk was de politieman jaloers op de paard en wagen man omdat die veel meer kan verdienen, door toeristen mee te nemen, dan de politieman.

Er zijn landelijke roeiwedstrijden in Cienfeugos, en het roeigebied gaat langs de jachthaven. We liggen nu voor anker voor de jachthaven en elke ochtend hebben wij zicht op de wedstrijden. We gingen gisteren een ijsje eten bij een ijssalon waar het ijs in Cubaanse pesos betaald wordt en voor ons rijke toeristen dus erg goedkoop is. Een Cubaanse jongen werd bij ons aan tafel gezet en hij bleek een roeier uit Matanzas te zijn die in de 2-mans en 8 met stuurman meedoet aan de wedstrijden. Hij had eergisteren de 2-mans gewonnen. Hij bestelde 4 grote borden chocolade ijs voor hem en zijn vrienden. Die gingen in een plastic bakje om mee te nemen en toen ging hij er snel vandoor.

Over een paar dagen komen Esther en Stefan aan boord en dan gaan we richting Isla de Juventud.


  • 27 April 2008 - 14:15

    Bert Klees:

    alweer jarig geweest Ivo? Ik ook. De tijd gaat snel hè? Nog gefeliciteerd.
    Wij moesten garnalen bij Albert Heyn kopen, met hele kleine bakjes tegelijk en hartstikke duur. En die mooie Cubaanse muziek staat hier op CD. Alleen de kleinkinderen snorkelen hier; in het bad.Zo gaat dat als je geen wereldreis maakt.
    We genieten daarom extra van jullie verslagen.

    groeten
    Henny & Bert

  • 16 Mei 2008 - 20:46

    Carla.r:

    Van harte gefeliciteerd Ivo! Nog veel reislustige jaren in gezondheid en geluk. Groeten Fenneke! Je schrijft een mooi reisverslag. Van de dieren op de foto word ik niet echt vrolijk. Een primitief gedoe daar op Cuba, dat blijkt maar weer opnieuw. Dag, goede reis.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Ivo en Fenneke

Met onze zeilboot Rebel zijn we van juni 2006 vertrokken. Eerst naar het zuiden in Europa en Noord Afrika. Daarna overgestoken naar de Carieb en naast de Carieb hebben we aan de Oostkust van de VS en Canada allerlei mooie plekken bezocht. In 2011 zijn we vanaf St Maarten via de Azoren, Ierland en Engeland weer terug gezeild naar Nederalnd. Vanaf november 2019 zijn we 3,5 maand door Nieuw Zeeland getrokken met een tot camper verbouwde Toyota Hiace bus. We hadden de bus gekocht en zijn er mee door het Noorder- en Zuidereiland van Nieuw Zeeland getrokken. We hebben een prachtige reis gehad. Toen we terug wilden reizen naar Nederland was Covid-19 uitgebroken en konden we nog net op tijd thuis komen.

Actief sinds 30 Nov. -0001
Verslag gelezen: 477
Totaal aantal bezoekers 442757

Voorgaande reizen:

26 November 2019 - 20 Maart 2020

Reis door Nieuw Zeeland

27 Juni 2006 - 30 September 2011

Zeilreis 2006/2011

Landen bezocht: