Dokteren

Zo langzamerhand raken we echt gewend aan op reis zijn. We blijven steeds langer ergens hangen, om er dan achter te komen dat we nog de helft niet hebben gezien.
We zijn uiteindelijk dan ook bijna 3 weken op Lanzarote geweest.

Na de jachthaven van Puerto Calera (Lanzarote) hebben we weer 2 nachten aan de boei in Puerto del Carmen gelegen, zodat we met de mensen van duikclub Thalassa op konden trekken. Er was ‘s nachts zo weinig wind dat we een paar keer per nacht wakker werden omdat de boei tegen de boot aan “kloinkte”. Eén van ons moest de boei dan weer zover mogelijk naar voren wegduwen, een nogal domme bezigheid, maar wel essentieel voor een beetje nachtrust.
Ivo heeft al een tijdje last van zijn linkerarm, en dit deed ook pijn met duiken, daarom heb ik nog een wrakduik en een nachtduik met wat mensen van de duikclub gemaakt. Bij veel leden van de duikclub gaat het naast het duiken vooral om lekker eten, dit hebben wij gelukkig ook mogen ervaren, want we hebben een heerlijke tapa maaltijd bij ze gegeten.
Ivo is in Puerto del Carmen naar de dokter gegaan en heeft op 2 achtereenvolgende dagen een prik gehad en heeft een week pillen geslikt.
Toen de wind weer uit zee dreigde te gaan waaien hebben we afscheid genomen van de mensen van de duikclub en zijn naar Correlejo op het eiland Fuerteventura gegaan.

De wind draaide nog steeds alle kanten op, maar we lagen prima voor anker in de baai van Corralejo, met een mooi uitzicht op de vulkanen van het eiland en het vulkaaneiland “Isla de Lobos”. We hebben onze fietsen aan de kant gezet en hebben de plaatst verkend. Het is toeristisch met meer flatgebouwen dan op Lanzarote, maar het was een prima plaats om een weekje te liggen. Ik heb 2 duikjes met de duikschool gemaakt, vooral de adelaarsroggen waren indrukwekkend. Ivo heeft de zoutwater dekwaspomp geïnstalleerd en had daarbij nog wat extra slang en koppelingen nodig. De ferreteria, ijzerwarenzaak, hebben we daarom een paar keer moeten bezoeken. Dat is altijd een leuke happening, omdat men meestal alleen Spaans praat. Ivo legt uit wat hij nodig heeft met gebaren, voorbeelden en tekeningetjes, daarbij Nederlands en Engels pratend en ik vertaal hier zo af en toe wat bij.
We hebben nog een dag een auto gehuurd en het eiland verkend. Ook Fuerteventura is een droog vulkaaneiland, maar de vulkaanbergen zijn een stuk ouder en zien er weer anders uit dan op Lanzarote. We zijn door een natuurpark met een fascinerend berglandschap gereden. Verder is er om de hoek bij Correlejo een natuurgebied met zandduinen. We gingen lekker warm lunchen tijden dit tochtje. Ivo was heerlijk z’n biefstukje aan het eten toen opeens een kroon uit z’n mond viel, balen!
Engelse Debbie, die in Corralejo woont, adviseerde ons haar Nederlandse tandarts. Dus zodoende heeft Alex Dekker de kroon weer vastgelijmd.

Na een week werd de wind noordoost, en we hebben daar meteen gebruik van gemaakt door naar Las Palmas op Gran Canaria te zeilen. Het was ongeveer 95 zeemijlen. Het was lekker zeilen met de wind van achteren en een windje 4 à 5. En ook deze keer hadden we weer volle maan, het bleef erg licht, en we bleven daardoor de vulkaanbergen van Fuerteventura ’s nachts zien.

Las Palmas is een echte grote stad, het voordeel is dat ze hier allerlei spullen hebben. Het is nu druk in de jachthaven en in de ankerbaai, omdat hier de zeilboten die meedoen aan de ARC zich verzamelen. De ARC is een soort georganiseerde oversteek naar het Caraïbisch gebied. Er vinden hier voorlichtings- en gezellige bijeenkomsten plaats voordat ze 26 november met z’n allen vertrekken voor de oversteek. Uiteindelijk moet elke boot wel zelf oversteken. In Barbados hebben ze dan weer feestjes enzo.
Toen we de toch wat volle ankerbaai in kwamen werden we enthousiast toegezwaaid door Merle en Michael van de Polaris II uit Australië. We hebben ze al in Marokko ontmoet, tegelijk met de Nieuw Zeelanders Pamela, Stuart en hun kinderen Sven en Belinda van de Essence. Op Lanzarote waren we ze ook weer tegen gekomen.
Er ging net een boot weg die achter de Polaris II voor anker lag, en daar liggen we nu. We werden ook meteen bij hun aan boord uitgenodigd voor allerlei informatie over Las Palmas.
De Essence ligt hier voor anker met lijnen aan de wal. Ze hadden een rat aan boord gehad, die over de lijn aan boord is gelopen. Gelukkig is de rat inmiddels gevangen met een muizenval. Alweer een goede reden om niet aan de kant vast te zitten, maar alleen aan je anker.

Gisteren zijn we eerst naar een ziekenhuis geweest omdat Ivo nog steeds last heeft van z’n linkerarm. Ze hebben een röntgenfoto gemaakt en het bleek geen nekhernia te zijn, maar een beknelde zenuw door een spier. Hij heeft spierontspanners gekregen. Ik ben naar een dokter geweest omdat ik al een tijdje een beetje last heb van mijn maag. Het is niet echt duidelijk wat het is, en ik heb een middeltje gekregen.
We hopen in no time weer kerngezond te zijn en klaar voor alle oversteken die eraan komen.