Huwelijksreis en Havana

Nee, niet wij waren op huwelijksreis, maar Esther en Stefan.
Zij waren een week getrouwd toen ze in Cienfuegos voor hun huwelijksreis bij ons aan boord kwamen, om bijna 2 weken met ons mee te zeilen.

In Cienfuegos zijn we nog een dag met hun de stad in geweest en aan het eind van de dag hebben we uitgeklaard. We wilden net vertrekken toen de regen met bakken naar beneden kwam. Op het moment dat het minder werd hebben we de trossen los gegooid en zijn gegaan. Eenmaal de baai van Cienfuegos uit kwam de Caribische deining aanrollen. Wij zijn inmiddels aan de deze deining en wat golven gewend, maar Esther en Stefan moesten nog inslingeren.
De varkensbaai is nog steeds militair gebied en we moesten een stukje omzeilen om in de buurt van Cayo Largo te komen. Cayo Largo is een toeristisch eiland en we hadden besloten niet hier, maar bij kleine eilandjes te stoppen. Na een nacht doorzeilen zijn we bij een klein eilandjes gestopt voor het ontbijt en zijn daarna verder gegaan om bij Cayo Largo in de buurt te ankeren. Stefan was na het ontbijt tot hoofd visserij benoemd en we hadden al snel beet, een flinke tonijn, genoeg voor 4 personen.
We lagen voor anker in het wier, maar Stefan ontdekte het snorkelen en wist nog allerlei dingen te zien.

De volgende dag op weg naar Cayo de Rosario ving Stefan weer een vis, een grote makreel, meer dan genoeg voor één maaltijd, en dat terwijl wij normaal gesproken de lijn uitgooien en maar zelden iets vangen.
Voor Cayo Rosario liggen riffen met een gat ertussen waar je doorheen kan zeilen en dan rustig achter het rif voor het eiland ligt. Stefan, Esther en ik zijn het eiland gaan verkennen, het zag er leuk uit met palmbomen en een mooie strand.
Na een, voor onze gasten, wat hobbelige nacht verder naar de westkant van het eiland en eerst even stoppen bij mooie koraalriffen met prachtige vissen. We besloten het grote eiland Isla de Juventud aan de noordkant te passeren. Je zeilt dan over een soort IJsselmeer met water van 3 tot 5 meter diep. Het was lekker rustig zeilen en na de 2e ankerplek hoorde Stefan ’s ochtends dolfijnen ademen. Er zwom een grote groep dolfijnen in de buurt van de boot, hier wordt toch iedereen altijd vrolijk van.

We zeilden richting Sigueanea, een baai aan de westkant van Isla de Juventud. Hier is ook een haventje waar we na een nachtje voor anker hebben ingeklaard. Er is een duikhotel in de buurt waar we naartoe zijn gegaan om te lunchen. Het bleek niet meer mogelijk hier een auto te huren, maar we konden de volgende dag wel mee met de medewerkers bus naar Nueva Gerona, de hoofdstad van het eiland. De bus bleek een oude Nederlandse streekbus te zijn en er stonden nog Nederlandse teksten in zoals; nooduitgang, niet roken, controle plaatsbewijzen door chauffeur. Het was een leuk tochtje over het eiland. Het is verbazingwekkend dat midden in agrarische gebieden flatgebouwen staan. Waarschijnlijk wonen hier de boeren. Maar er was ook een groot gebouw dat een medische faculteit bleek te zijn.
Nueva Gerona is totaal niet toeristisch. We hadden niet genoeg tijd om alle dingen te zien die we wilden, want we moesten ook boodschappen kopen. We ontmoeten Dennis die ons naar een thuisrestaurant bracht waar we lekker kreeft hebben gegeten.

Eenmaal terug bij de jachthaven was het windstil en kwamen de no see ums, de kleine gemene mugjes tevoorschijn. Ook Esther en Stefan hebben ervaren hoe naar dat is, want ook zij hadden nog een paar dagen last van jeuk.
Aan de westpunt van Isla de Juventud is een kaap en hier zijn we de volgende dag voor anker gegaan. We lagen in wier en zand, achter een rif. Ivo zei stoer dat hij wel even een vis zou vangen met de Hawaíen sling. Ik geloofde het nog niet, maar ik kwam meteen al een loslopende kreeft tegen en heb Ivo geroepen. Dat was dikke kreeft nummer 1. Er bleek veel kreeft te zitten en Ivo ving nog een dikzak. We hebben er van gesmuld. De volgende dag hadden we weer 2 kreeften in de pan, deze keer iets kleiner.
Na 3 dagen kreeft eten was het wel genoeg en zijn daarom richting Maria la Gorda gegaan. Dit ligt in de zuidwest punt van Cuba. Er ligt een duikhotel waar we moesten inklaren. We lagen er prachtig voor anker tussen 2 riffen in. Stefan zag ’s middags een groep van 12 adelaarsroggen zwemmen en Ivo zag er later 8 in formatie over het rif “vliegen”. De volgende dag kregen Esther en ik de roggen ook te zien, het waren er 13 in totaal. Het was een fantastisch gezicht.
De tijd met Esther en Stefan aan boord is omgevlogen en ze moesten weer terug naar Havana. We hebben ze na een lekkere maaltijd bij het duikhotel ‘s middag uitgezwaaid.

We hadden gezien dat er goeie wind kwam om naar Havana te gaan dus daar hebben we gebruik van gemaakt. Het werd een tocht van bijna 2 etmalen. Wij hebben geprobeerd te vissen, maar tot 2 maal toe was de vislijn helemaal doorgebeten, er moeten grote vissen met onze aas en lang stuk draad vandoor zijn gegaan.
We kwamen ’s ochtends in Marina Hemingway aan, de jachthaven in de buurt van Havana. Voor het eerst kregen we bij het inklaren een drugs speurhond aan boord.
Een clandestiene taximan, Danilo kwam ons vragen of hij ons Havana mocht laten zien en dat hebben we de volgende dag gedaan. Hij heeft een 27 jaar oude Lada , die wel wat gebreken vertoonde en nogal rammelde, maar het was een leuke tocht. We gingen eerst koffiedrinken bij zijn vrouw. Daarna heeft hij ons het oude centrum laten zien en een fort aan de overkant van de baai. Havana is een mooie oude stad, maar net als de Lada, wat achterstallig onderhoud. Veel gebouwen staan in de steigers om te voorkomen dat ze instorten. We zijn op de terugweg nog gestopt bij hele grote bomen met luchtwortels, volgens Danilo zijn ze 300 jaar oud.

Na een rustdag zijn we met een bus naar het oude centrum gegaan en hebben er wat rondgelopen, gekletst met wat mannen die met oude auto’s aan het sleutelen waren, bij een thuisrestaurant gegeten en naar het museum van de revolutie geweest. We weten nu alles over de vrijheidsstrijd van Fidel, Che en ander revolutionairen.
Gisterenavond zijn we naar de barbecue van de jachtclub geweest, dat was erg gezellig. Er kwamen andere zeilers en er waren een paar Nederlanders waaronder een vrouw die hier op de Nederlandse ambassade werkt. Het was interessant te horen hoe bepaalde dingen hier toegaan.

We hebben nog lang alles niet gezien in Havana, maar aangezien de wind gunstig is om richting de Bahama’s te gaan, vertrekken we vanavond. Het is hier nu erg warm en voor Ivo is dat ook een goeie reden om naar het noorden te gaan.