Afzakken

Daar zaten we dan in Beaufort terwijl er een storm met windstoten 10 op z´n eigen schaal op komst was. We lagen aan 2 ankers in een soort rivier met getijstroom naast een eiland. We zouden op het eiland waaien als we weggeblazen zouden worden. Aan de overkant van het water waren steigers, dus Ivo besloot in de schemer een touw vanaf een steiger aan de boot te maken zodat we goed zouden liggen en niet op het eiland terecht zouden komen. Aan de steigerkant en de bootkant een gewicht aan het touw, zodat het touw op de bodem kwam te liggen voor de passerende schepen. Het eiland waar we naast lagen was trouwens prachtig, met loslopende wilde paarden. We zagen een vos aan de waterkant zitten en ibissen rondvliegen.
De eerste nacht viel het wel mee met Noel, zoals de storm heette, maar de volgende dag zou de wind verder aanwakkeren. We konden ´s ochtends nog wel even boodschappen doen, onze fietsen stonden aan de kant.
We waren net met het rubberbootje op weg toen de motor afsloeg en niet meer aan wilde. Onze buurman zag dat en kwam naar ons toe om ons een sleepje terug naar de boot te geven. Na een kopje koffie en een schoonmaakbeurt voor de motor konden we weer op pad. Er stond een lekker herfstwindje. Maar toen we eenmaal weer terug waren op de boot begon het toch wel erg hard te waaien. Terwijl 2 andere boten opnieuw voor anker moesten omdat ze erg dicht bij het eiland kwamen lagen we prima aan ons touw. Met windstoten kracht 10, ging ik even aan dek kijken en zag dat het touw met de gewichten boven water uit kwam, gelukkig vaarden er geen boten meer. De volgende dag nam de wind af en hebben we alle touwen en ankers binnengehaald, de fietsen van de kant gehaald, alles opgeruimd en zijn ´s middags de Atlantische oceaan op gegaan.

We kregen minder wind dan verwacht, maar na 2 nachten en dagen lagen we voor anker in Charleston, South Carolina. We hebben weinig van Charleston gezien maar zijn verderop in een riviertje voor anker gegaan, daar moesten winkels in de buurt zijn. We lagen natuurlijk net niet op de goeie plek en ik heb nog een heel eind moeten sjouwen met de boodschappen.
Er kwam weer een mooie noordenwind en we moesten weer verder naar het zuiden.
Het was inmiddels koud geworden. We hebben zelfs al zeilende onze gaskachel aangestoken en lekker met de deur dicht en de radar aan gezeild.

Onze zaterdagochtend op de oceaan in de buurt van Fort Pierce begon rustig, de vislijn hing uit, er was niet al teveel wind dus we gingen rond de 4 knopen. Net toen Ivo de koffie had ingeschonken zat er een vis aan de lijn. Het leek eerst een kleintje, maar het bleek een baracuda van 80 centimeter te zijn. Baracuda´s kunnen giftig zijn als ze bij koraalriffen zwemmen, we wilden het risico niet lopen en besloten deze overboord te gooien. De haak zat goed in z´n bovenkaak, maar Ivo wist deze met de combinatietang er weer uit te krijgen en met de waterpomptang goed vast te houden, hij heeft het overleeft.
Er kwam meer wind en golven, dus er moest een rif in het grootzeil. Daarna ging ik even kijken of het nog goed ging met onze vislijn en wat bleek, er zat weer een baracuda aan, deze wist net bij de boot los te komen.
Even later kwam er een grote school dolfijnen die door de golven en voor de boeg dartelde. Tijdens deze dolfijnen invasie zagen we ook nog een schildpad boven water komen. Ik ben bij de boeg foto´s gaan maken en toen ik weer naar de kuip terug ging hadden we een grote vis aan de lijn. De hele lijn was afgelopen en Ivo moest hard aan de lijn trekken om een stuk binnen te halen. Maar we hebben de vis niet meer gezien, want deze wist te ontsnappen, en de haak was recht.
Wat een ochtend, geweldig! We hadden alleen geen vis voor de lunch, maar de dag erna hebben we nog wel een kleine tonijn gevangen die heerlijk smaakte.

Na 3 nachten en 4 dagen varen met goede wind waren we bij Palm Beach, Florida en we besloten er naar binnen te gaan om een nacht voor anker lekker te slapen. Veel Amerikaanse pensionados wonen in Florida vanwege het aangename klimaat. Toen we aan kwamen varen zagen we de bejaardenflats langs de kust staan. Voor anker lagen we naast de rijken der aarde met luxe huize en boten.

De volgende dag weer verder naar Fort Lauderdale, waar we vooral naartoe gingen omdat ons was verteld dat we er goedkope kopieën van zeekaarten konden krijgen (dit viel helaas tegen). Wanneer je er naar binnenvaart kom je al snel langs hele grote huizen aan het water. Ook zie je veel grote motorboten waar het personeel de hele dag aan het poetsen is, want de boot moet glimmen.
Wij gingen er voor anker op een klein meer met rondom kasten van huizen. De volgende dag allerlei boodschappen doen. Toen we in de schemer met al onze aankopen aan boord richting Rebel gingen werden we aangehouden door de politie. Die wist al snel dat we van de rode Nederlandse boot waren en we mochten er maar 24 uur voor anker liggen. Van de buren begrepen we dat we er nog wel één nacht konden blijven. De volgende dag zijn we naar een goedkope jachthaven gegaan met een paar steigers. Het is een prima plek met een douche onder de bomen en we hebben vouwfietsen te leen.

Onze Engelse buren, Lance en Tracy, hadden een paar dagen voor we kwamen een verwaarloosde boot gekocht voor weinig geld. Er moet veel aan gebeuren. Ze waren er net die dag achter gekomen dat hun schroef door elektrolyse verdwenen is en waren in de mineur stemming omdat ze nu niet weg kunnen. ´s Middags kwamen Lightfood en Shawn bij hun aan boord, een soort Tedje en van Es die pas geleden hun aannemersbedrijf in Colorado hebben verkocht en naar Fort Lauderdale zijn gekomen om naar het strand te gaan en te feesten. Toen ik ´s middags op pad was heeft Ivo vrienden gemaakt door bier uit te delen, hun bier was op.
We wilden een auto huren om Chuk op te zoeken, met hem heb ik Baja California, Mexico gezeild. Toen Ivo vertelde dat hij een huurauto moest regelen vond Shawn dat we zijn auto mochten gebruiken, want zij hadden ook nog allebei een motor. We mochten de auto lenen voor 12 blikjes Heineken per dag. ´s Avonds was er een klein feestje bij de Engelsen aan boord, dus hebben we gezellig mee gefeest.

De volgende dag vertrokken we richting Venice met de luxe Jeep van Shawn. We reden door de Everglades een groot moerasgebied. Chuk woont in Venice aan de west kust van Florida
Het was erg leuk Chuk weer te zien. Hij houdt zich voor de lol bezig met het bouwen van stoomauto´s, hij heeft een race stoommachine (de wedstrijd is over een kwart mijl), en een oude verbouwde T-Ford. We zijn een ritje door Venice gaan maken met de stoomauto T-Ford, dat was erg grappig. De auto moest eerst volgegooid worden met water en dit moest eerst wat opgewarmd worden voor de stoom. De auto maakt een echt stoomgeluid en af en toe blaast Chuk de stoomfluit, geweldig.
In Venice wordt 2 keer per week aan het eind van de middag op het strand getrommeld. Iedereen die wil kan komen spelen en er komen veel mensen met djembés, Chuk doet hier ook aan mee. We waren er op de rustige woensdag trommelsessie en ik kreeg een djembé om mee te doen. Het was erg leuk om weer eens op een echte trommel te spelen.
Bij thuiskomst hebben we bij het zwembad gezeten en aan het eind van de avond nog even gezwommen.
Na een nachtje slapen zijn we weer op pad gegaan met onze Jeep. We zijn wat zuidelijker gegaan om een airboot tocht te maken in de Everglades. Omdat het erg ondiep water is varen er platte boten met een vliegtuigmotor, die niet een schroef in het water hebben maar een propeller in de lucht. Ons airboottochtje bestond uit een boel gerace over het water, maar het was apart om zo door een stukje moeras te varen. Er groeien mangrovebomen en grassen en er zitten krokodillen (alligators) en allerlei vogels.

Wanneer we een auto tot onze beschikking hebben moeten we daar meteen gebruik van maken door flink boodschappen te doen. Toen we weer op de boot waren lag alles vol met boodschappen en het duurde nog een dag voor alles een beetje opgeruimd was.

Omdat we hier goedkoop liggen en vliegen vanuit Miami naar Amsterdam goedkoop is hebben we plotseling besloten even naar Nederland te komen. De Bahama´s moeten nog even wachten, want overmorgen zijn we in Nederland.