Scharrelen

We zijn in Georgetown aangekomen na een maand scharrelen in de Exumas.

Bij Staniel Cay is een grote rots/eilandje met een grot waar scènes van de Bond film Thunderball zijn opgenomen. We zijn er met de boot gaan liggen en gaan snorkelen. Met laagwater kan je de ene kant de grot in zwemmen. Er zitten gaten in het plafond, dus je kan alles goed zien, een mooie grot. Aan de ander kant zwem je er weer uit.
Daarna verder gegaan naar Bitter Guana Cay. We lagen voor anker voor een witte rots, andere rotsen en bij een wit paradijselijk strand. Toen we naar het strand gingen met de rubberboot ontdekten we dat er leguanen rondliepen. Ze lijken wel erg veel op de leguanen die we bij Allans Cay hebben gezien en die allen daar voorkomen volgens onze gids, hoe kan dat nou? Later lagen we bij Guana Cay voor anker en ook hier liepen dezelfde leguanen rond.
Er is een kleine grot op Bitter Guana Cay en vanaf een klip keek je over het eiland en het mooie blauwe water.

Omdat de wind weer noordelijk zou worden en het hard zou gaan waaien zijn we naar het dorp Black point settlement op Great Guana Cay gegaan. Daar lagen al zo’n 15 boten voor anker en dat werden er de volgende dag alleen maar meer.
Het begon toen we aan het eind van de middag voor anker lagen meteen al harder te waaien en de volgende 2 dagen bleef het waaien, maar wij lagen goed voor anker.
Het viel meteen op dat veel mensen in het dorp van palmbladeren stroken vlechten. Van die stroken worden dan weer tassen e.d. gemaakt. We maakten een praatje met de kruidenier terwijl hij aan het vlechten was. Het gaat razend snel.
Vanwege de harde wind waren er niet veel toeristen aan land. Na een hapje eten in het lokale restaurant zijn we naar The Garden of Eden (de hof van Eden ) gegaan. Eigenaar Willy Rolle heeft allerlei mooi gevormde stukken hout neergezet waar hij allerlei dingen in ziet en hij en z’n vrouw verbouwen groente en er staan wat fruitbomen.. Willy gaf ons een rondleiding door zijn hof en vertelde over z’n tuin en wat de stukken hout voorstellen. Hij kletste veel en zijn rondleiding was grappig.
We waren nog in Black point toen de mailboat kwam, dezelfde boot die op Staniel Cay komt, dat betekende weer nieuwe verse groente en fruit. En ik heb een voorraad gratis kokosnoten aangelegd, altijd handig.

Daarna ging de wind liggen en zijn we naar Big Galliot Cay gezeild. Het snorkelen was er erg mooi. We zagen er schildpadden en weer een grote adelaarsrog voorbij komen.
Op weg naar Rudder Cut Cay kwamen we langs Musha Cay, een toeristisch eiland met vakantiehuisjes. Op Rudder Cut Cay staan overal grote borden met “private property”, we zijn er nog wel even naar de grot van de foto gaan kijken. We zagen op het strand een piraat rondlopen en na een tijdje kwamen 2 boten met toeristen aan, die door de piraat met geschreeuw begroet werden. De toeristen werden door de piraat verder mee het eiland op genomen.
Wij zijn nog die middag tussen riffen door naar Darby island gegaan, waar geen mensen wonen, maar nog wel 2 ruïnes staan. We lagen dicht bij een rots waar we meteen zijn gaan snorkelen. Ivo heeft in Nassau een Hawaïen sling gekocht, een soort katapult met speer. Je mag in de Bahamas niet met een harpoen vissen vangen, want dat is te gemakkelijk. Het valt dan ook niet mee om met de sling een vis te schieten. Ivo had er ook nog weinig mee rond gesnorkeld, maar er zaten vissen die in aanmerking kwamen om in onze pan te belanden. En ja hoor, het duurde even, maar Ivo’s tweede schot was raak. Knap ook nog dat je een vis van ongeveer 30 centimeter precies achter z’n hoofd kan schieten. De vis, een porgy, smaakte goed. Zo zie je maar weer, mannen zijn echte jagers. Ivo heeft daarna nog een keer een vis gevangen, maar juist als je graag vis wilt eten vangt hij niets.
Een dag later zag ik toen ik even aan het snorkelen was iets wat op een haaitje leek en ik dacht nog even dat het ook een stuk koraal kon zijn. Het was een jonge verpleegstershaai, erg schattig.

Canadese Mike en Ann van de boot Beans kwamen langszij. Mike had net een kreeft geschoten, maar ze hadden er al een paar op, of wij de kreeft wilden. Nou graag!
Ze hadden de beheerder van Little Darby Cay gevraagd of ze de volgende dag op het eiland mochten wandelen, dat was geen probleem en ik ben met ze mee gegaan. We zijn naar een zeestrand aan de andere kant gewandeld en zijn van strand naar strand gelopen. Ann en Mike zijn elke winter wel een paar maanden met hun boot in de Bahama’s te vinden, vooral de Exumas, dus ze weten veel leuke plekken. Ze hebben ons ook geleerd hoe je conch moet schoonmaken. Volgens hun mogen toeristen dit jaar ook weer conch “vangen” (het is meer vinden en pakken). Ik heb er conch schnitzels van gemaakt, je moet dan eerst de conch een beetje mals slaan, anders is het te taai.

Vanuit Darby eiland zijn we bij verschillende eilanden en snorkelplekken geweest en hebben overal wat rondgescharreld. Vooral Lee Stocking Cay is een mooi eiland, met witte rotsen, we hebben er in een mooi baaitje voor anker gelegen met uitzicht op standjes, mooie rotsen en, de hoogste berg van de Bahama’s, 38 meter!
We zagen de maansverduistering terwijl we niet eens wisten dat die er zou zijn. We hadden de volle maan zien opkomen en ik zag later dat er een hapje uit verdwenen was, daarna zijn we het blijven volgen, dat was goed te zien op onze donkere ankerplek..
Geïnspireerd door alle mensen die ik in Black point heb zien vlechten heb ik een soort pet gemaakt van het blad van een kleine palm. Ik ben er de hele middag mee bezig geweest, maar gelukkig past de pet goed.

We hadden van Ann en Mike gehoord, dat er in het dorp Barraterre mensen zijn die verse groenten uit hun tuin verkopen. Barraterre ligt op Great Exuma, het grootste eiland van de Exuma’s. Toen we er nog maar net voor anker lagen kwam Mike eraan met een kreeftenstaart en hij wilde ons meenemen naar de tuin. Het echtpaar van de tuin zijn 91 en 89 jaar oud, maar de tuin ziet er goed uit. Ze verbouwen o.a. wortelen, paprika’s, aubergines, bieten, kool en hebben bananen- en papayabomen. Ze hadden een half jaar geleden een overstroming gehad waardoor allerlei bomen en groenten dood zijn gegaan. Het kost ook veel inspanning om er iets te laten groeien, voordat ze iets konden verbouwen hebben ze eerst heel veel stenen uit de grond moeten halen. En het is er normaal vrij droog dus er moet gesproeid worden. De oude baas liep met ons mee en wees ons waar alles stond. Het was leuk dat we zelf de groente konden pakken.
We waren nog maar net terug van onze inkopen , toen Liz en Paul van de boot “Jalan jalan” langszij kwam. Ze waren naar de kroeg geweest, want Liz was die dag jarig. We hebben ze aan boord uitgenodigd voor nog een verjaardagsdrankje. Ze komen uit Wales maar hebben echte Engelse humor. Ze bleken bevriend te zijn met een Nederlanders stel die Ivo kent, ook toevallig.
We zijn ‘s avonds’ nog even naar de kroeg in het dorp geweest, want het was weekend. Grappig om te zien hoe het toegaat. Het is soms wel jammer dat je veel moeite moet doen om de mensen te verstaan. Ze praten Engels, maar zelfs andere Engelstalligen verstaan het moeilijk vanwege de manier van praten, dat geldt trouwens voor het hele Caraïbish gebied.

Voordat we naar George town zijn gegaan zijn we nog bij een leuke rots voor anker Square rock en zijn ’s middags aan boord van Beans gaan borrelen.
We hadden veel zuiden wind gehad, maar toen de wind west was zijn we richting Georgetown gezeild.
Georgetown is het grootste dorp van de Exumas en er liggen meer dan 300 boten in de buurt, er is een hele club Amerikanen en Canadezen die hier overwintert op de boot. We zijn er vooral voor het aanvullen van de voorraad, water halen etc.

De Exumas is werkelijk een prachtig gebied om van eilandje naar eilandje te zeilen. Het is fantastisch met alle onbewoonde eilanden, mooie snorkelplekken en witte stranden. En de mensen in de weinige dorpen die er zijn, zijn altijd erg vriendelijk en behulpzaam. ’t Is dat we ook nog andere gebieden en landen willen bekijken, anders zouden we hier nog een tijdje blijven scharrelen, want al dat moois gaat ons niet vervelen.