Alle kleuren blauw

Inmiddels zoemt de windmolen terwijl ik dit schrijf.

Ivo heeft bij het lassen van de paal hulp gehad van David (zie foto). Toen de windmolen eenmaal op de paal stond, deed de molen het niet, geen wind. Maar een dag later toen we uit de supermarkt kwamen waaide het en we zaten nog maar net in ons bootje met veel boodschappen toen het begon te stortregenen, we waren doorweekt en de boodschappen nat. Maar onze windmolen draaide als een tierelier, dus die moest snel even op en houtje touwtje manier worden aangesloten. Het was een feest om op die manier stroom te maken.
’s Avonds hadden we een etentje bij huis Dave, er kwamen bekenden van zijn vriendin Patti, op bezoek. Er was een Amerikaan bij van Italiaanse afkomst, met zijn vrouw beiden in de 60, het is een grappig stel. Ze telen druiven en maken wijn in Colorado, als hobby. Mario vertelde de hele avond mooie verhalen. Het was weer leuk.

Nadat de windmolen serieus was aangesloten en de noordenwind was afgenomen was het tijd terug te gaan naar de Exumas waar we met Chuk al bij de eilanden van Allans Cay waren geweest. Hier begon onze trip langs verschillende eilanden.

De Bahamas bestaan uit ongeveer 700 eilanden en nog veel meer als je alle rotsen die bovenwater komen meerekent. De Exumas is een eilanden keten van zo’n 200 kilometer lang met meer dan 100 kleine en grotere eilanden, waarvan sommige privé eilanden zijn.
Het water is overal verschrikkelijk helder in de Exumas en bestaat uit allerlei kleuren blauw met turkoois en bijna wit water afhankelijk van diepte en ondergrond. Vooral in combinatie met een mooie wolkenlucht is het een prachtig gezicht. We raken al behoorlijk goed in het herkennen van diepte en bodemgesteldheid door de kleur van het water.

Na Allans Cay zijn we naar Norman Cay gezeild. Dit eiland was ooit in het bezit van een drugsbaron die cocaïne smokkelde. Hij had hiervoor een heel imperium met eigen landingsbaan e.d. Hij is in de tachtiger jaren opgepakt. In de baai ligt het wrak van een vliegtuig dat in de tijd van het drugsimperium hier terecht is gekomen. Er gaan verschillende verhalen de ronde over hoe dat is gebeurd. Je kan er in ieder geval prachtig snorkelen. De natuur heeft bezit genomen van het vliegtuig en er groeien dan ook koralen op en er zwemmen allerlei vissen rond. De eerste keer dat we er gingen snorkelen zag ik een haai onder een vleugel liggen. De tweede dag ging ik foto’s maken, geen haai te zien. Maar opeens zag ik een haai onder de andere vleugel, het bleken er 2 te zijn. Ivo heeft uiteindelijk de winnende foto gemaakt.
Op het land staan ruïnes van huizen uit de drugsbaron tijd en we kwamen uit bij de vuilnisbelt die nogal contrasteerde met het mooie strand erachter. Het restaurantje waar we dachten te kunnen lunchen was al 2 jaar dicht.

Verder naar Hawksbill Cay, maar vanwege een tijdelijke westenwind lagen we hier niet goed en zijn verhuisd naar Cistern Cay, we moesten door een smalle geul tussen een eiland en koraalbrokken door en over een ondiepte. Bij Cistern Cay lagen we in een mooi beschutte baai met 2 strandjes voor de neus en 2 huizen waar niemand te bekennen was..
We waren inmiddels in het Exumas Land and Sea Park, een beschermd natuurgebied. Hier hebben we mooi gesnorkeld bij Long Rock. Bij het eiland Warderick Wells zit het hoofdkwartier van het park en het is een mooi eiland. Er liggen op verschillende plekken meerboeien. De meeste boten gaan dan ook aan een boei liggen. Maar wij zijn op 2 verschillende ondiepe plekken gaan liggen, onze tweede ankerplek was bij lege stranden.
De eilanden hier bestaan uit oud koraal. We hebben wandelroutes op Warderick Wells gedaan. Het lijkt wel een beetje op een maanlandschap door de vormen van de koraalstukken waar je over loopt en de grote gaten die af en toe in het koraal zitten. Er groeien allerlei struiken en palmboompjes, maar de wandelpaden worden vrij van begroeiing gehouden. Op onze wandeling kwamen we de Amerikaanse vrijwilligster tegen die aan het snoeien was.

Onze volgende ankerplek was bij O’Briens Cay, nog in het Exuma park. We moesten langs een rots met aan de ander kant een ondiepte, een smalle doorgang wat ik wel spannend vond. Bij O’Breins Cay ligt ook een wrak van een vliegtuig die we wel wilden zien. Het vliegtuig bleek niet groot te zijn en het ligt op de kop met de staart schuin omhoog. We zijn gaan snorkelen bij een plek die het aquarium genoemd wordt, een erg mooie plek met veel vis en koralen. We zagen een grote adelaarsrog zwemmen, de spanwijde was wel 180 cm . Deze werd op de voet gevolgd door een remora (shark sucker) Het was een geweldig gezicht deze rog zo in het ondiepe te zien zwemmen.
Na 2 dagen weer verder naar Compass Cay. Dit eiland is van Tucker Rolle, maar iedereen mag het eiland komen bekijken en hij heeft ervoor gezorgd dat er wandelroutes uitgezet zijn. We zijn voor anker gegaan in een ondiepe ankerbaai.
’s Middags heeft Ivo me op een strandje afgezet waar een wandelroute begint. Je loopt dwars door een soort oerwoud met palmen, lage slingerplanten, agaven en andere tropische bomen en er groeit van alles over het pad. Ik moest met een stok steeds de spinnenwebben en spinnen die op mijn pad kwamen weghalen, anders voel je steeds van die plakkerige draden langs je armen en benen. Ik kwam langs een paar ruïnes van huizen van oude kolonialisten waaronder één van de voorouders van Tucker. Bij het riviertje met mangroven, die je over moet steken om het pad verder te volgen, ben ik maar omgekeerd, want ik zakte nogal in de blub. Uiteindelijk heb ik de hoogste top van Compass Cay belkommen, 28 meter hoog met een mooi uitzicht.
Ivo heeft ondertussen weer een klus gedaan, hij probeert elke dag iets te doen, bord voor de buitenboord motor ophangen, windvaan iets naar voren verplaatsen, lampje onder het buiskapje maken, nog een paar lampjes voor letlampjes vervangen, m’n haar knippen, etc.

Eergisteren zijn we hier op Staniel Cay aangekomen. We zijn hier vooral naartoe gegaan omdat hier een dorp met een paar winkels is en dat is wel fijn na 2 weken zonder boodschappen doen.
De eerste supermarkt waar we om verse groente en fruit vroegen had; sla, bleekselderij, kool een paar oude sinaasappels één appel en een paar verlepte kleine courgettes. Wat er goed uit zag hebben we gekocht, het was niet goedkoop.
De mailboot, zoals ze dat hier noemen, komt eens per week met verse spullen en deze zou gisterenochtend komen, maar was er pas vanochtend. Het was een leuk gezicht hoe alle spullen op de kade werden getakeld, mensen hun spullen bij elkaar zochten en in boten, golfkarren en pickups laden
We wilden eergisteren bij een echte Bahamaan eten. Er bleek een vrouw te zijn die voor arbeiders een warme lunch op bestelling maakt. Wij zijn naar haar toe gegaan om te vragen of ze nog wat had en ze had nog 2 kipmaaltijden over, die we bij haar in de tuin hebben opgegeten, lekker en goedkoop. Gisteren naar de jachthaven om van hun wifi gebruik te maken, internetten dus, en te lunchen, maar het internet bleek niet goed te werken helaas. Vandaag dus de 2e poging.

Mocht je ook denken aan een weekje vakantie op een eiland in de Exumas, je huurt hier een huis voor een bedrag van minimaal $ 12.50,- tot 10.000,- per week. Je kan ook een eiland huren vanaf $ 24.750,- per nacht afhankelijk van het aantal gasten. Maar het zal misschien ook wel goedkoper kunnen.