Portugal

We zijn in de Algarve in Albufeira waar Michiel, de zoon van Ivo, met Anoek en hun 2 kinderen op vakantie zijn. Het streven was om in ieder geval de laatste week van hun vakantie hier te zijn, dat is gelukt.

Vanaf noord west Spanje zijn er in Portugal langs de westkust minder geschikt plekken om te ankeren. Omdat we ook een beetje op wilden schieten zijn we niet overal gestopt.
De eerste plaats die we hier aandeden was op de ondiepe grensrivier van Spanje en Portugal.
Tot nu toe hadden we nog geen douane of politie te water gezien, maar hier kwamen 3 mannen met rubberboot van de politie te water meteen naar ons toe. We moesten een formulier met allemaal vragen invullen. De mannen waren erg aardig, maar je kon zien dat er niet zoveel buitenlanders stopten want ze herkenden de Nederlandse vlag niet.

De volgende stop werd Porto. We werden ’s avonds ontvangen met een fantastisch vuurwerk, wat een prachtig gezicht was vanaf onze ankerplaats. De volgende dag naar het centrum gevaren om even een indruk op te doen, maar het zag er zo leuk uit dat we aan de kade zijn gaan liggen en een dagje hebben rondgekeken. Bij onze lunch (hier is lunch overal warm eten) een glaasje port vooraf. Het smaakte goed en we vroegen na het eten welke port we hadden gedronken. De eigenaar werd helemaal enthousiast en vertelde dat het port uit 1975 is die hij zonder etiket koopt, want met etiket is het veel duurder. Hij liet ons allerlei verschillende soorten port proeven. Uiteindelijk hebben we de port zonder etiket gekocht die hij voor ons in een literfles deed en een kurk op heeft gestampt. Daarna ging er als verpakking een stuk behang omheen en we kregen er een plastic zakje bij. Ik kreeg ’s middags al wandelend in de hitte nadorst van alle drank.
We waren trouwens net in Porto toen er ook hevige bosbranden waren, want je zag de rook in de verte en de volgende ochtend lagen er asdeeltjes op de boot.

Lissabon was de volgende stad die we wilden aandoen. We zijn voor anker gegaan in Cascais, een stad aan het begin van de rivier en van daaruit zij we met de trein een dagje naar Lissabon gegaan. Eén dag rondkijken is te weinig, maar we moeten nog maar een keer terugkomen.

We zijn daarna met een overnachting in Sines snel naar de zuid west punt van Portugal gezeild, Cabo de Sao Vincente. Je vaart langs prachtige klippen en we zijn dan ook in een baai om de hoek gestopt, waar we tussen de klippen en voor een oud fort lagen. We hebben een dag genomen om de boel te verkennen, door wat rond te varen met ons bijbootje, te snorkelen, en het fort, wat niets voorstelde, te bekijken.

Vertrokken met onbekende bestemming en het werd een rivierdelta met geulen en zandplaten die droogvallen. We gingen met laagwater de rivier op naar Alvor waar we voor anker zijn gegaan. Hier kwamen we voor het eerst met het toerisme van de Algarve in aanraking. Er is een straat met allemaal restaurants, en het dorp is bezaait met Engelsen. We hebben er wel lekker gegeten ‘s avonds. Omdat we allerlei aangroei krijgen, dikke zeepokken en groene aangroei zijn we een zandbank op gevaren en drooggevallen. Het is leuk om het water langzaam te zien zakken en te zien wat er op zo’n plaat gebeurt. Al snel zagen we allerlei mannen met emmers en graafwerktuigjes in de grond krabben. Ze graven kokkels op. Ik heb ook eens gekeken of ik kokkels kon vinden, en heb er wel wat bij elkaar gewroet. Toen het water laag genoeg was ben ik gaan schrobben. Ivo heeft de vetkoortpakkingbus van de schroefas bijgevuld, want om dit te doen is het makkelijk als de schroefas boven water zit. Even wat foto’s maken met de rolfok uit, maar toen bleek dat de fok niet helemaal uitwilde en ook niet meer in. Er was iets stuk aan de rolfok. Het was maar goed dat dit gebeurde toen we niet echt zeilden. Ivo kon het staande vanuit de kant repareren. Ik vind het altijd spannend of we wel weer los komen na het droogvallen. Gelukkig gingen we ’s avonds weer drijven en bij het wegvaren schuurden we nog ergens over de bodem, maar even later lagen we weer voor anker. Toen we de volgende dag de rivier weer afvaarden om naar Albufeira te varen zagen we flamingo’s.

Vandaag nog even een werkdag met de wasdoen, boodschappen en dit internetklusje, maar wij hebben de aankomende week vakantie met Michiel en Anoek