Met de ganzen naar het zuiden

Met de ganzen naar het zuiden

We zijn in Charleston, South Carolina. Sinds de vorige keer hebben we zo’n 950 zeemijlen afgelegd, ongeveer de afstand van Den Helder tot Noord Spanje.

We zijn vanaf Ipswich, Massachusetts door de Annisquam rivier richting Gloucester gevaren. We waren tot nu toe steeds om Cape Ann gezeild, maar het is een leuk riviertje en het scheelde wel wat mijlen zeilen.
Eenmaal de rivier door zijn we richting het Cape Cod kanaal gezeild. Na een nacht voor anker en een dagje zeilen kwamen we eigenlijk net iets te vroeg bij het kanaal aan want het water stroomde er nog uit. We hadden in het begin een knoop stroom tegen, maar dat veranderde gelukkig zodat we na een half uur varen de stroom mee hadden.
Na het kanaal werd het donker en konden we in een baaitje voor anker.

De volgende ochtend weer verder richting Newport. Ivo wilde graag naar Newport omdat er een tweedehands winkel in bootspullen is en hij vond er natuurlijk reserve onderdelen voor een zacht prijsje.
Het werd regenachtig weer en we zijn pas de volgende middag vertrokken om in dagtochten door de Long Island Sound naar New York te zeilen.
De 2e dag was er een storm waarschuwing op de weersberichten, maar het was noordenwind en we konden onder de kust varen, waardoor het toch comfortabel bleef.

Het is elke keer weer leuk de horizon van New York met de grote gebouwen te zien liggen en we zijn bij City island voor anker gegaan.
We moesten eerst naar de East river door de Hells Gate waar het erg hard kan stromen en je dus op de goede tijd doorheen moet., we hadden het goed gepland. Het was een prachtige zonnige dag, fantastisch om langs Manhattan te varen.

Herman en Rian, mijn buren in Amsterdam zijn in de zomer vanuit New York naar New Foundland gezeild. We hadden e-mail contact om elkaar te ontmoeten, maar eerst vaarden ze steeds achter ons en toen we in Ipswich waren zijn ze ons gepasseerd.
Toen wij in New York kwamen, lagen zij inmiddels voor een zacht prijsje in de Liberty Landing jachthaven, waar ze al 2 winters hebben doorgebracht.
We wilden voor een zacht prijsje ook wel een nachtje in de jachthaven blijven, want we waren uitgenodigd bij Herman en Rian te komen eten. Maar de jachthaven wilde van ons 4,50 dollar per voet, wij zijn ongeveer 37 voet, en 166 dollar voor een nacht betalen vonden we te gek. Toen maar naar de West 79th street Boat Basin op de Hudson naast Manhatten, waar je voor 30 dollar per nacht aan een ankerboei ligt.
We zijn dezelfde avond op de fiets en met de trein naar Rian en Herman gegaan. Het was leuk hun weer te zien en we hadden een gezellige avond.

We zijn een paar dagen in New York geweest. Het was mooi zonnig weer, we besloten eerst een fietstochtje langs de Hudson en een door Harlem te maken.
Herman en Rian hadden ons geadviseerd om met de trein langs de Hudson naar het dorp Beacon te gaan waar het Dia Beacon museum is met moderne kunst.
Het was een prachtige tocht, de bomen op de heuvels aan de overkant van de Hudson hadden allerlei herfstkleuren, een mooi gezicht..
We zijn ook naar een tentoonstelling geweest over Nieuw Amsterdam (New York dus) waar 400 jaar geleden Hudson voor de Nederlanders naartoe is gegaan.
Verder hebben we een prachtige dansvoorstelling van een Braziliaanse dansgroep gezien.

Vanuit de Hudson zijn we naar Staten island gevaren om er te overnachten en de volgende dag zijn we vertrokken om in een keer naar Norfolk te zeilen. We hebben het in 3 dagen en 2 nachten gezeild.
Het begon rustig met een lekker windje, maar de 2e dag waaide het hard uit het oosten en het was door de deining niet prettig. Om in Southport te komen moet je eerst een stukje de Chesapeake monding in en dan kan je de rivier op.
We zeilden vanuit de Chesepeake richting Southport toen we vanuit de andere kant een Nederlands bootje zagen aankomen. Het was de Rotop met Martijn aan boord. Wel toevallig dat we gelijker tijd vanuit verschillende richtingen aan kwamen varen. We zijn bij hetzelfde gratis haventje in Southport gaan liggen. Martijn is een echte low budget zeiler die er van geniet om met 2de hands spullen z’n boot te verbeteren, dat lukt hem goed. Verder vonden wij het erg grappig dat hij z’n motor op frituurolie laat draaien. Hij haalt de olie bij restaurantjes. Je ruikt de frituur als je in de rook van z’n motor vaart.

Na een gezellige avond bij ons aan boord met een hapje en een drankje zijn we de volgende ochtend vertrokken om een stukje van de Intra Coastal Waterway te doen.
Wij waren al 2 keer door de Dismal Swamp gevaren, maar de andere route is door de Virginia Cut die iets minder lang is en waar je ook meer open stukken hebt zodat je beter kan zeilen Dat hebben we deze keer gedaan.
Het eerste stuk schoot niet op want we moesten door allerlei bruggen waar we toch vaak een tijd moesten wachten. Voor een brug die eens per half uur open ging bleek een motorboot aan de grond te zitten. We hebben de boot losgetrokken net toen de brug open ging, dus we moesten daarna een half uurtje wachten.
Hierna konden we varen zonder oponthoud en het is een leuk tochtje door een moerassig gebied en kanaaltjes.
Het was heerlijk dat het een zonnige warme dag was, het is ook te merken dat we zuidelijker zijn, want de kachel hoeft ’s avonds niet meer aan. We hebben aan het eind van de dag eindelijk weer eens echt gezwommen. We merkten dat we het zwemmen gemist hebben deze zomer, want in Canada en Maine is het water veel te koud voor echt lang zwemmen.

De volgende dagen zijn we over de Pamlico sound gevaren, zodat we lekker konden zeilen, want de officiële Intra Coastal route gaat door riviertjes en kanaaltjes.
We zijn naar Oriental gezeild. De gratis dorpssteiger was bezet en we zijn aan een andere steiger naast een jachthaven gaan liggen zodat ik boodschappen kon gaan doen. Daarna voor anker.

Het lijkt of de motor altijd olie of water lekt, en als dat het niet is dan is er wel weer wat anders met de motor. Nu hadden we weer een olie lekkage en Ivo zag dat het de kleppendeksel pakking was, hij heeft het gerepareerd met vloeibare pakking. De volgende dag gingen we op zeil weg, maar we moesten een kanaaltje door dus de motor moest aan. Na een tijdje hoorde Ivo dat de motor raar klonk en bleek dat het olielampje knipperde. We zijn in het kanaal voor anker gegaan. De vloeibare pakking bleek niet oliebestendig en Ivo moest alsnog de pakking vervangen. Weer een leerpuntje voor de volgende keer.
Na de reparatie zijn we verder gegaan richting Beaufort, North Carolina.
In Beaufort kan je weer de Atlantische oceaan op. Het was noordenwind en we zijn in 2 nachten en een dag naar Charleston gezeild.

Gisteren hebben we Charleston bekeken, een erg mooie oude stad met statige huizen van hout of steen met mooie veranda’s. De stad is gebouwd in een moerasgebied. Met springtij loopt het zeewater via het afwateringssysteem de stad in, waardoor straten in lager gelegen gebieden zomaar een paar uur onder (zee)water staan. Niemand maakt zich hier nog zorgen over de voorspelde zeespiegelstijging.
’s Avonds hebben we met Nancy en Randall, die we in Ferryland, New Foundland ontmoet hebben, gegeten bij het restaurant van de jachtclub.
Net als in Ferryland mogen we weer de was bij ze doen, douchen hoeft niet, want we zwemmen hier in de rivier en nemen daarna een “sunshower”.
We hebben even een paar dagen vrij voordat we weer mijlen gaan maken.