Alweer kreeft!

In Cienfuegos hebben we afscheid van Herman en Rian genomen, want zij gingen een paar dagen naar Havana en daarna met hun boot de Lyra weer oostwaarts. Wij zijn vertrokken uit Cienfuegos richting het zuidwesten. We kwamen eerst bij een eilanden strook in de buurt van Isla de Juventud. Het zijn mooie onbewoonde eilanden met mangroven, soms wat palmpjes en mooie stranden. We hebben er een week van eiland naar eiland gezeild en op strandjes rondgelopen. We kwamen er weinig andere zeilers tegen, maar wel regelmatig oude visboten.

We waren zelf met een lijn aan het vissen en vingen regelmatig een vis, eerst een mooie tonijn, waar we 2 dagen van hebben kunnen eten. Toen kregen we kreeft en vis aangeboden van een vissersboot. We hebben de vis afgeslagen, omdat we net de tonijn op hadden. Maar toen Ivo met het rubberbootje voor elk bemanningslid een biertje kwam brengen moest hij toch wat aannemen. We hebben 4 mooie kreeftstaarten uitgezocht voor de volgende dag. Op weg naar een volgend eiland vingen we 2 kleine makrelen. Ook die dag kwam er weer een vissersboot langs om ons wat aan te bieden, maar we hebben alles afgeslagen. We lagen ergens een dagje voor anker, toen Ivo na ons middagmaal iemand “hallo” hoorde roepen. De dichtstbijzijnde boot lag een mijl verderop en we verwachten niemand. Toen hij goed keek zwom er een man in duikpak naast de boot. Ik moest erbij komen om te horen wat de man wilde. Hij was door de stroom afgedreven tijdens het speervissen, en hij wilde graag een spiegel om z’n collega’s op de boot te signaleren waar hij was. Dat lukte goed, want de boot kwam hem al snel halen. We sloegen alle vis af, maar gaven wel voor iedereen een biertje. We waren verplicht 2 kreeften te accepteren, alweer kreeft! We zijn langs de zuidkant van Isla de Juventud gezeild en daarna door naar Maria la Gorda in het zuidwesten van Cuba. Tijdens deze tocht vingen we meteen een dikke makreel, waar we weer 2 dagen van gegeten hebben. We hadden zoveel vis en kreeft gegeten, dat het lekker was om eens een dagje zonder te doen.

Maria la Gorda is een duikresort, er zijn hotelkamers en 2 restaurants. Je kan er met een zeilboot alleen voor anker liggen. De vorige keer hadden we hier een hele groep adelaarsroggen in formatie zien zwemmen, maar deze keer lieten de roggen verstek gaan. Ik vond het wel leuk hier bij het rif te duiken. Ivo was bang dat zijn duikpak, een body, te koud zou zijn, daarom heb ik met Arnaud, een Fransman, een duik gemaakt. Het rif loopt vrij steil naar beneden en begint pas zo rond de 16 meter, maar was gemiddeld 20 meter diep. We zijn een heel eind langs en over het rif gezwommen. De koralen zijn niet spectaculair, maar er zwommen wel allerlei leuke vissen, o.a. grote baarzen.
De dag nadat wij aangekomen waren kwam er een grote driemast schoener aanvaren die ook voor anker ging, een mooi gezicht. Het leek ons leuk het schip, de Thor Heyerdahl, te bekijken en zijn er op af gegaan.. Er bleken 32 Duitse scholieren op te zitten, met 5 leraren en verder bemanning. We kregen een rondleiding van 2 meisjes. De scholieren moeten overal aan meehelpen, koken, zeilen hijsen, de motor smeren, wachtlopen, en ze krijgen ondertussen ook nog les. Ze zeilen in een halfjaar van Duitsland naar de Carieb en weer terug via Bermuda. Ze hadden allemaal een fiets bij zich waarmee ze in 3 dagen naar Pina del Rio gingen fietsen en daar de fietsen aan een scholieren daar geven.
Er kwam een boot uit Nieuw Zeeland. De boot was van Andreas, een Zwitser en Jane, een Nieuw Zeelandse, ze hadden de boot in Florida gekocht.
We hebben ze voor een borrel uitgenodigd om eens te horen hoe je en boot in Florida koopt.

De wind werd gunstig om naar Havana te varen, dus na 3 dagen zijn we weer vertrokken. We hebben 2 dagen en 2 nachten gezeild. Vanaf de zuidwestpunt was het aan de wind zeilen met een zuidoosten wind, maar er was niet veel wind en weinig golven. De laatste nachtelijke uren konden we niet meer zeilen en heeft onze Volkswagen (motor) het moeten doen. Bij aanlopen van Havana spotte Ivo verschillende van piepschuim verpakkingsmateriaal gebouwde roeibootjes met daarin Cubanen aan het vissen.

In Havana werden we na een inklaar sessie meteen ontvangen door onze buurman Norman, een Canadees die hier steeds een half jaar op z’n boot woont, Hij wilde wel boodschappen met ons doen en we zijn met hem naar wat groentestallen bij tuindersbedrijfjes geweest. Heerlijke verse groente. Norman had nog niet zo lang geleden een sleepboot in Nederland gekocht en het taxatierapport van de boot moest vertaald worden in het Engels. Ivo heeft hem hiermee geholpen.

We zijn een dag naar de oude binnenstad van Havana geweest. Het was weer leuk om er rond te lopen. Het is wel triest om te zien dat bijna alles achterstallig onderhoud heeft. Er zijn veel mooie oude huizen in Havana, maar veel zien er verveloos en vervallen uit. Nieuwere gebouwen kunnen alweer last hebben van betonrot. We hebben de klokkentoren van een kathedraal beklommen. Om helemaal boven te komen moesten we wat klimmen omdat traptreden van de houten trap weg waren en de trap ook een beetje gammel was. Het was vast niet de bedoeling dat we zover omhoog gingen, maar we werden beloond met een mooi uitzicht over een gedeelte van Havana. Havana is een erg grote stad en heeft zo’n 3 miljoen inwoners.
We hebben heerlijk luxe gegeten in een thuisrestaurant, we aten vis, garnalen en kreeft. Het was tenslotte al weer een paar dagen geleden dat we vis of kreeft hadden gegeten. Verder wat rondgelopen door de oude straten en oude auto’s bewonderd. Grappig genoeg kwamen we bij een binnenplaatsje waar we 3 jaar geleden ook zijn geweest. Er werd net als 3 jaar geleden gesleuteld aan dezelfde Studebaker uit 1950, alleen deze keer had de auto een andere eigenaar.

Toen we inklaarden in Havana kregen de douanemannen haast, omdat er een megajacht aankwam. Later op de dag zagen we een heel groot jacht liggen, de Salute, die onder Maltese vlag vaart, maar een Nederlandse eigenaar heeft.
We kwamen met Jurgen, de Nederlandse machinist aan de praat en hebben hem uitgenodigd een borrel bij ons aan boord te komen drinken. Hij kwam ’s avonds met z’n Australische vriendin Sarah, die de stewardess is aan boord en goed Nederlands kan. Jurgen had een fles Ketel 1 meegenomen, die wel goed in de smaak viel bij Ivo.
Het was gezellig en we werden uitgenodigd om aan boord van de Salute te komen kijken. De ochtend voor vertrek kregen we een rondleiding van Jurgen, het is een indrukwekkend schip vergeleken bij onze bescheiden Rebelletje en het ziet er allemaal super-de-luxe uit. Even ter vergelijking (in meters).

Salute Rebel
Gehele lengte 55 12
Breedte 11,52 3,25
Diepte zwaard op 4,05 1
Diepte zwaard neer 9,83 2,20
Mastlengte
boven dek 72,27 14
Waterverplaatsing 543,4 9 ton

We kregen een lekkere lunch van Sarah mee en zijn meteen vertrokken.
We konden aan de wind richting de golfstroom zeilen en toen we daar eenmaal inzaten hadden we al snel 2 à 3 knopen stroom mee en liepen op een gegeven moment 9 à 9,5 knoop, voor ons is dat erg veel. We waren in 1,5 dag op de Great Bahama Bank, waar ’s nachts de wind er mee ophield en Ivo het anker uitgegooid heeft.
We zijn in 3 dagtochten naar Nassau (Bahama’s) gevaren en na het inklaren in de buurt van de “pink house” voor anker gegaan. Hier hadden we 3 jaar geleden David en Patti ontmoet. David komt uit New Foundland en we hebben voor hem de vlag van New Foundland in het wand gehangen. We werden ’s middags hartelijk ontvangen door Patti.
De broer en schoonzus van David zijn er op bezoek en we vielen met de neus in de boter, want er was ’s avonds een etentje met wat vrienden.
Het was weer erg gezellig en het eten was heerlijk, want wat kregen we onder andere te eten; alweer kreeft!

Coördinaten van Cayo Rosario 21° 37' 02” N, 081° 53' 33” W
Coördinaten van Maria la Gorda 21° 49' 03” N, 084° 29' 58” W
Coördinaten van jachthaven Havana 23° 05 ' 01” N, 082° 30' 08” W
Coördinaten van Nassau 25° 04' 34” N, 077° 28' 33” W