Klussen en carnaval

Nu ik dit schrijf zijn we al weer meer dan een week in het regenachtige Nederland, maar de Rebel ligt nog in het zonnige Chaguaramas, Trinidad. Gelukkig komen we hier niet voor het weer, maar voor het bezoeken van familie en vrienden. Het is heerlijk om even in Nederland te zijn, en het is soms alsof we helemaal niet weggeweest zijn, zo vertrouwd is alles weer.
Men is ons niet vergeten en iedereen vindt het leuk om ons te zien, dat zeggen ze tenminste.
Voordat we naar Nederland vertrokken hebben we heel hard gewerkt aan het onderwaterschip en de romp van de Rebel.

Zodra we op het droge stonden moest er flink gewerkt worden.
We zijn begonnen met het schrapen van de antifoulinglaag (verflaag op het onderwaterschip), wat een behoorlijke klus was.
In eerste instantie was het de bedoeling dat we alles zelf gingen doen. Maar we hadden geen zin om zelf alles te moeten schuren, want dat is veel werk en we zijn allebei een beetje gehandicapt. Ivo kan niet zo lang staan en ik heb een tennisarm sinds ik op Sao Nicolau te fanatiek bezig ben geweest met het afboenen van het groen dat aan de romp groeide.
Je mag op de werf alleen mensen in dienst nemen die op de goedkeuringslijst staan van Power Boats, want zij vangen zo 10%. Het is even onderhandelen om iemand zo goedkoop mogelijk aan het werk te krijgen. Toen we maandagmiddag met Ricky tot een goede prijs waren gekomen begon hij zelf meteen te schuren. De volgende twee dagen is Andy, zijn werkjongen, bij ons aan het schuren geweest. Hij heeft het goed gedaan en Ivo heeft hem een fooi gegeven die even groot is als zijn dagloon. Daar was hij erg blij mee.
Toen het schuren eenmaal klaar was heeft Ivo de romp weer bordeauxrood geschilderd, Ik heb hem geholpen met het afplakken en het ophouden van de paraplu wanneer de zon op de romp scheen, zodat er in de schaduw geschilderd kon worden. De verf droogt anders voordat het goed uitgerold is. We hebben 2 dagen over deze klus gedaan.

Ondertussen konden we wat van de carnavalsvoorbereidingen meemaken. Carnaval met alle voorbereidingen is erg belangrijk op Trinidad.
Omdat Ivo bang was dat hij teveel moest lopen en de volgende dag fit wilde zijn, ben ik met Michael en Merle van de Polaris II naar de halve finale van de single pan wedstrijd geweest. De steelpan, die men pan noemt, is een grote of kleine oliedrum met veel of weinig verschillende tonen erin geslagen, dat ligt aan de grote van de drum. De grote hebben over het algemeen weinig tonen en zijn de bassen, de kleine hebben veel hogere tonen en spelen de melodielijn. Bij een single pan band speelt iedereen op 1 drum. Elke band heeft een drumstel, en nog wat percussie instrumenten die bespeelt worden naast de pans, dit is het hart van de band en staat bij grote bands helemaal in het midden. Bij de niet single pan band spelen de mensen die niet de melodie partij spelen meerdere drums. Dat zijn er dan 2, 4, 7 of 9. Wanneer je b.v. 4 drums speelt heeft elke drum 10 tonen. Bij 7 drums heeft elke drum 3 tonen. De trommels staan in een stellage.
Voor de wedstrijd was een podium opgesteld met de jury en ervoor een afgezette ruimte waar de bands na elkaar hun nummer spelen. Ze hebben allemaal één bekend calypso nummer gearrangeerd voor de band en dit eindeloos geoefend zodat het met de wedstrijd goed klinkt. Er deden 33 bands mee waarvan er 15 overbleven voor de finale en de wedstrijd begon rond 7 uur. In de straat voordat je bij het podium kwam oefenden overal bands. Hoe later het werd hoe drukker het werd. Het was geweldig om de bands te horen spelen en het is klinkt goed en swingend. Wij hebben het einde van de wedstrijd niet meegemaakt, maar het moet zeker tot half 2 hebben geduurd.

Een paar dagen later zijn we met een avondtour langs kostuummakers voor carnaval en panyards (de yard is de oefenplek van een band) gegaan.
Er zijn hier King en Queen wedstrijden, wat inhoud dat er een mannen en vrouwen competitie is voor het mooiste kostuum, en dit zijn dan enorme uitgebouwde kostuums.
We zijn naar een werkplaats gegaan waar een King kostuum werd gemaakt. De dag erna was de halve finale. Het was een kostuum op 3 zwenkwielen met een enorme stellage. Onderdelen ervan worden in een fabriek van licht materiaal gegoten. Het was een goud met roodkleurig glimmend geheel. Aan deze stellage zouden nog allerlei uitsteeksels worden gezet, maar in dit paste niet in de loods, dus voor de jury wordt het “kostuum” pas goed in elkaar gezet. De “King” kan zijn kostuum rondduwen en draaien. Hij deed al vele jaren mee, maar had nog nooit gewonnen. Het laten maken van zo’n kostuum kost minstens € 10.000,-.
We mochten natuurlijk geen foto’s maken want de uitdossing was nog geheim.
Toen naar een atelier waar men kostuums maakte met het thema Troye. Ze maakten ongeveer 7 verschillende sexy vrouwenkostuums met hoofdtooi en 5 mannen kostuums met hoofdtooien en van elk kostuum zouden rond de 100 mensen tijdens de optocht het kostuum dragen. Er waren in het werkplaatsje mensen aan het werk om alles voor de carnavalsoptocht af te krijgen.
Daarna zijn we naar 3 penyards geweest, eerst een single pan band. Toen naar een band van ongeveer 50 leden met meerdere drums en als laatste naar een groot plein waar 100 mensen aan het spelen waren met heel veel drums. Het was gigantisch en er moest flink geoefend worden, maar ze speelden erg goed en het klonk fantastisch. Het was geweldig om dit te zien en horen.

Dinsdag 20 februari was de dag van carnaval, de carnavalsoptocht begint dan al om 8 uur ’s ochtends en duurt de hele dag. Maar het was voor ons de dag dat we naar Nederland vlogen. Het carnaval gaat vooral om deze optocht. Wij zijn op maandag naar de carnavalsoptocht geweest, een soort generale voor dinsdag. Er komen grote groepen langs vergezeld van wagens met boxen en een dj die swingende soca draait (de moderne calypso). Nog niet iedereen is in het gehele carnavalskostuum, maar er komen al wel Kings en Queens langs met geweldig mooie kostuums met veel veren en glitter. En er komen steelbands op wagens langs. We kregen zo toch een indruk van carnaval op Trinidad.

Nog anderhalve week in Nederland, en dan vertrekken we weer naar de warmte van Trinidad. Wanneer we terug zijn in Trinidad moeten we alleen nog de nieuwe antifoulinglaag aanbrengen en nog wat kleine klusjes doen. Hopelijk liggen we dan binnen een week weer in het water.